Με αφορμή την απόφαση της 3ης Φεβρουαρίου του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τα θαλάσσια σύνορα Ρουμανίας-Ουκρανίας, έρχεται στο προσκήνιο ξανά, η πρόταση ορισμένων να φέρουμε τις ελληνοτουρκικές διαφορές στο Διεθνές δικαστήριο.
Το Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ αποφάσισε τελικώς για την μακροχρόνια διαφορά Ρουμανίας και Ουκρανίας σχετικά με την κυριότητα των δύο χωρών σε ένα κομμάτι του Ευξείνου Πόντου. Η συγκεκριμένη περιοχή, με το γνωστο για τις εμπλεκόμενες χώρες ως νησί Serpent, αποτελεί πετρελαϊκό παράδεισο καθώς κρύβει υποθαλλάσια…κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, με αποθέματα που υπολογίζονται σε 100 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου και 10 εκατομμύρια τόνους πετρέλαιο.
Η έκταση 12.000 περίπου τετραγωνικών χιλιομέτρων που διακυβευόταν μεταξύ των δύο χωρών, έμενε ανεκμετάλλευτη με τις δύο χώρες να μην μπορούν να φτάσουν σ’ ένα κοινό consensus. Αποτέλεσμα των άκαρπων συνομιλιών ήταν να φέρει η Ρουμανία το 2004 την υπόθεση στο δικαστήριο διαιτησίας, μετά από σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης του Κιέβου.
Απ’ τη μια μεριά, η Ρουμανία υποστήριζε ότι το νησί Serpent δεν θα έπρεπε να οριστεί ως νησί, προκειμένου να μην παίξει καθοριστικό παράγοντα στην έκβαση της επιδίκασης των συνόρων. Απ’ την άλλη μεριά, η Ουκρανία υπερθεμάτιζε υπέρ του ορισμού του νησιού αυτού ισχυριζόμενη πως είναι κατοικημένο (είχαν μετακομίσει συνοριοφύλακες και ειδικοι επιστήμονες τα τελευταία 2 χρόνια), κάτι το οποίο σήμαινε ότι η υφαλοκρηπίδα του θα ερχόταν στην κατοχή της και θα έβαζε τις βάσεις στην οικονομική ζώνη που προόριζε να δημιουργήσει.
Το Διεθνές Δικαστήριο παρέβλεψε την σημασία του νησιού αυτού και προχώρησε σε μια οριοθέτηση συνόρων με μια γραμμή που ισαπέχει από τις ουκρανικές και ρουμανικές ακτές. Αυτό φυσικά επιβραβεύει σε μεγάλο βαθμό τις διεκδικήσεις της Ρουμανίας!
Ο επικεφαλής της νομικής εκπροσώπησης της Ρουμανίας, Bogdan Aurescu, χαιρέτησε το αποτέλεσμα. “Τα σύνορα αυτά σαφώς διαχωρίζουν πλέον την κυριότητα της Ουκρανίας και της Ρουμανίας. Το Διεθνές Δικαστήριο έφερε το καλύτερο αποτέλεσμα σε σχέση με αυτά που μας είχε προσφέρει μέχρι σήμερα η διμερής συνομιλία με την Ουκρανία”.
Το νησί Serpent ανήκε στη Ρουμανία ως το 1948, οπότε η σοβιετική διοίκηση το μετέφερε στην ουκρανική σφαίρα επιρροής. Η Ρουμανία δεν είχε αμφισβητήσει την ουκρανική κυριότητα στο νησί αλλά είχε κατηγορήσει την ουκρανική κυβέρνηση ότι αναπτύσσεται στο νησί αυτό προκειμένου να φέρει προ τετελεσμένων το Διεθνές Δικαστήριο.
Ο εκπρόσωπος της Ουκρανίας δήλωσε πως πριν απ’ αυτή την απόφαση, η ουκρανική πλευρά ανέμενε μια συμβιβαστική λύση που θα ικανοποιούσε και τις δυο χώρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ουκρανική πλευρά ισχυρίζεται οτι το επονομαζόμενο και ως “Νησί Φίδι” είναι το νησί όπου ο μύθος αναφέρει πως εκεί θάφτηκε ο Αχιλλέας.
Η απόφαση αυτή φέρνει στο προσκήνιο τις ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο. Υπήρξαν πολλοί στην Ελλάδα, που υποστήριξαν μια παρόμοια εκδίκαση για τα θέματα που ήγειρε η Τουρκία σχετικά με την υφαλοκρηπίδα. Κάτι τέτοιο βέβαια μπορεί να γίνει με την ταυτόχρονη συγκατάθεση της Άγκυρας.
Ποιο όμως θα ήταν το αποτέλεσμα μιας τέτοιας διαφοράς; Απ’ ό,τι φαίνεται το Διεθνές Δικαστήριο εξετάζει τις υποθέσεις του όχι πάντα με το γνώμονα του δικαίου, αλλά με κύριο μέλημα το συμβιβασμό και την συναίνεση των δυο μερών. Κάτι τέτοιο βέβαια, ωφελεί τον διεκδικώντα που στην περίπτωση μας είναι η Τουρκία, με αποτέλεσμα να έχει πολλές πιθανότητες να λάβει κάποιες θετικές αποφάσεις μέσα στα τόσα που έχει διεκδικήσει.
Στο χέρι της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι να μην αυτοπαγιδευθεί, μπαίνοντας σε διλήμματα, που μπορεί μελλοντικά να τα πληρώσει ακριβά.

ΠΗΓΕΣ: ΒΒC-http://gkaratheodoris.blogspot.com