Επάνω ο Μπενιαμίν Νετανάχιου
Του ΝΙΚΟΛΑ ΒΟΥΛΕΛΗ
Η διαφαινόμενη νίκη στις μεθαυριανές εκλογές του αδιάλλακτου Μπενιαμίν Νετανιάχου, ηγέτη του δεξιού Λικούντ, θα σηματοδοτήσει όχι μόνο την απομάκρυνση κάθε ειρηνευτικής διαδικασίας με τους Παλαιστίνιους αλλά και τη σοβαρή επιδείνωση των σχέσεων του Ισραήλ με τους γείτονές του.
Οι ισραηλινοί οδηγούνται στις κάλπες ενώ οι…διαβουλεύσεις -με τη μεσολάβηση της Αιγύπτου- για να επιτευχθεί εκεχειρία με τη Χαμάς, συναντούν δυσκολίες και ίσως καταρρεύσουν αν το Ισραήλ επιμείνει στον αποκλεισμό που έχει επιβάλει στη Λωρίδα από το 2007.
Η νίκη Νετανιάχου θεωρείται δεδομένη, αλλά η σύνθεση της κυβέρνησης θα εξαρτηθεί από το συσχετισμό δυνάμεων που θα προκύψει από τις εκλογές. Στο Ισραήλ ισχύει η απλή αναλογική με απαραίτητη προϋπόθεση το 2% των ψήφων για να μπει ένα κόμμα στη Βουλή. Ετσι, σχεδόν πάντα, κυβερνούν συνασπισμοί κομμάτων…
*Ο Νετανιάχου διατηρεί το προβάδισμα στις σφυγμομετρήσεις και εξασφαλίζει 28 έδρες έναντι των 12 που έχει.
*Το Καντίμα της υπουργού Εξωτερικών Τζίπι Λίβνι καταποντίζεται στις 23 έδρες, έναντι 29 που είχε.
*Το Εργατικό Κόμμα του υπουργού Αμυνας Εχούντ Μπαράκ περιορίζει τη δύναμή του σε 17 έδρες έναντι 19.
*Το φαινόμενο, όμως, αυτών των εκλογών είναι ο ακροδεξιός υπερεθνικιστής και ρατσιστής Αβιγκντόρ Λίμπερμαν και το κόμμα του Ιζραέλ Μπεϊτένου («Ισραήλ, το σπίτι μας»).
Αυτός ο μολδαβικής καταγωγής μετανάστης, που ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως μπράβος σε νυχτερινά κέντρα, χαρακτηρίζεται σήμερα «τσάρος», «Ρασπούτιν» ή «Λεπέν» του Ισραήλ!

Ολο πιο ακραίοι
Πρόκειται για έναν πολιτικό με ακραίες θέσεις, και στόχο του όχι μόνο τις παλαιστινιακές οργανώσεις στα Κατεχόμενα αλλά και τους Παλαιστίνιους που είναι πολίτες του Ισραήλ, οι οποίοι αποτελούν το 20% του πληθυσμού.
Ο Λίμπερμαν δηλώνει ότι «αφού οι Παλαιστίνιοι έχουν το θράσος να ζητούν το δικαίωμα στην επιστροφή, θα πρέπει να υπάρχει επίσης το δικαίωμα της εκδίωξής τους». Ο ίδιος συγκεντρώνει 18 έδρες στις σφυγμομετρήσεις έναντι των 11 που διαθέτει σήμερα. Αν τα προγνωστικά επαληθευτούν, θα πάρει τη θέση του τρίτου κόμματος και θα διεκδικήσει συμμετοχή στην κυβέρνηση.
Ο Νετανιάχου μπορεί να σχηματίσει συνασπισμό ακραίων με τον Λίμπερμαν και άλλα θρησκευτικά κόμματα, ή συνασπισμό μεγάλων με το Καντίμα της Λίβνι και το Εργατικό του Μπαράκ για να κυβερνήσει απερίσπαστος από τους εκβιασμούς των μικρών κομμάτων.
Λίγες εβδομάδες μετά την κατάπαυση πυρός στη Γάζα ο ίδιος δηλώνει ότι «δεν υπάρχει άλλη επιλογή παρά η ανατροπή του καθεστώτος της Χαμάς» και μιλά για την ανάγκη «να ξεριζωθεί η ιρανική απειλή στη Γάζα».
Η ακραία εκστρατεία του Νετανιάχου βρήκε ανταπόκριση σε μια κοινωνία απογοητευμένη από τη διακυβέρνηση Καντίμα και Εργατικών, που ενώ καλλιεργούσαν ψευδαισθήσεις για συμφωνία ειρήνης με τους Παλαιστίνιους οδήγησαν τη χώρα στον πόλεμο της Γάζας.
Την ίδια στιγμή, οι προσπάθειες συμφιλίωσης της Χαμάς με την Παλαιστινιακή Αρχή και τη Φάταχ του προέδρου Μαχμούντ Αμπάς αποτυγχάνουν, καθώς δεν παραμερίζονται οι αλληλοκατηγορίες. Διαφαινόμενη προοπτική είναι είτε η αποδυνάμωση της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, της κεντρικής έκφρασης των Παλαιστινίων επί δεκαετίες, ή η υποκατάστασή της από άλλη οργάνωση, στην οποία ηγεμονικό ρόλο θα έχουν η Χαμάς και οι άλλες ισλαμιστικές ομάδες.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ – 08/02/2009