Διαβάστε ανάλυση που συντάχθηκε από τον Τούρκο αναλυτή Μπουρχάν Μετίν, τον Απρίλιο του 2001, όταν ήταν σε εξέλιξη οι επιχειρήσεις των Αλβανών ανταρτών στο Τέττοβο και στα Σκόπια. Η ορολογία που χρησιμοποιείται στο κείμενο για την πΓΔΜ και τους κατοίκους της, ανήκει στο συγγραφέα του κειμένου.
Τα σχόλια στο τέλος είναι του υπογράφοντος.

Σάββας Καλεντερίδης

Τίτλος: Χορός Ανταρτών με την Πολιτική στις Οροσειρές Σαρ.

Μπουρχάν Μετίν, 01 Απριλίου 2001

Μια ακόμη Βαλκανική κρίση έφεραν στην επιφάνεια οι συγκρούσεις που ξεκίνησαν μεταξύ του Αλβανικού Εθνικοαπελευθερωτικού Στρατού και των αστυνομικών δυνάμεων της Μακεδονίας τον Φεβρουάριο του 2001. Οι αστυνομικές δυνάμεις της Μακεδονίας ξεκίνησαν αντεπίθεση κατά ανταρτών αγωνιστών που εγκαταστάθηκαν στην ύπαιθρο της περιοχής Καλκάν Ντελέν (Τέττοβο). Η έκταση των συγκρούσεων διευρύνθηκε…με τη συμμετοχή και στρατιωτικών δυνάμεων της Μακεδονίας που υποστηριζόντουσαν από άρματα μάχης και ελικόπτερα,.
Όπως γίνεται σε κάθε Βαλκανική κρίση ή πόλεμο, με την έναρξη των συγκρούσεων άρχισε και η μετανάστευση του άμαχου πληθυσμού. Από τον μήνα Φεβρουάριο που άρχισε η κρίση ως σήμερα, πάνω από 20.000 άμαχοι εγκατέλειψαν την περιοχή τους και βρήκαν άσυλο σε άλλες χώρες.

Το Σύνταγμα του 1991 είναι η Αιτία των Προβλημάτων

Το παρελθόν του προβλήματος που οδηγεί την Μακεδονία σε εμφύλιο έχει βάση στην περίοδο του 1991 που η χώρα απέκτησε την ανεξαρτησία της. Στο Σύνταγμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας του 1974, εκτός από τους Σλαβομακεδόνες, είχε παραχωρηθεί στους Αλβανούς της Μακεδονίας αλλά και στους Τούρκους το στάτους του ιδρυτικού στοιχείου της Μακεδονικής Δημοκρατίας. Με το σύνταγμα όμως του 1991, η κυριότητα της Μακεδονίας που ιδρύθηκε το 1991 από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας περιορίστηκε απλά στους Σλαβομακεδόνες. Οι Αλβανοί και οι Τούρκοι που αποτελούσαν περίπου το ήμισυ του πληθυσμού της χώρας περιορίστηκαν στο στάτους της μειονότητας.
Οι Αλβανοί που χάσανε τα συνταγματικά δικαιώματα που τους παραχωρούσε η πρώην Γιουγκοσλαβία και μετατράπηκαν σε μειονότητα, χάσανε τα δικαιώματα που μέχρι τότε διέθεταν, όπως εκπαίδευση στην μητρική γλώσσα, χρήση εθνικών τους συμβόλων και διορισμός στις κρατικές και δημόσιες υπηρεσίες βάση της αναλογίας τους επί του πληθυσμού της χώρας.

Διακρίσεις κατά των Αλβανών

Σύμφωνα με στοιχεία της επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Μακεδονικής Βουλής βάση της έκθεσης εθνικού εργατικού δυναμικού του έτους 2000, το εργατικό δυναμικό που διαθέτει η χώρα αποτελείται κατά 85% από Μακεδόνες, 9,5% από Αλβανούς. Στην πραγματικότητα το σύνολο της Αλβανικής εργατικής δυναμικής ανέρχεται περί το 19%.
Η αστυνομία και το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων αποτελείται σε ποσοστό 94% από Μακεδόνες, ενώ το ποσοστό των Αλβανών σε αυτές αγγίζει μόλις το 3%. Τα ποσοστά συμμετοχής και σε άλλους δημόσιους τομείς όπως υγεία και δικαιοσύνη αντιμετωπίζει περίπου τις ίδιες καταστάσεις.
Η οικονομία των Αλβανών αποτελείται σε μεγάλη πλειοψηφία από μονοθέσιες μικρές επιχειρήσεις και εμπορικά καταστήματα. Στην χώρα είναι σαν να μην υφίσταται Αλβανός, κάτοχος μεγάλων επιχειρήσεων.
Η υποχρέωση της χρήσης της Μακεδονικής γλώσσας ως επίσημης, στις κρατικές υπηρεσίες προκαλεί προβλήματα μεταξύ κόσμου και κρατικών υπηρεσιών σε περιοχές όπως Γκόστιβαρ και Καλκάν Ντελέν, την πλειοψηφία των κατοίκων των οποίων αποτελούν Αλβανοί.
Η ορθότητα των στοιχείων απογραφής του πληθυσμού που αριθμεί τους Αλβανούς στο 20% του πληθυσμού της χώρας αποτελεί θέμα διαφωνιών μεταξύ Αλβανών και Μακεδόνων. Η Μακεδονική διοίκηση κατηγορείται για νοθεία στα στοιχεία απογραφής και προσπάθεια μείωσης του Αλβανικού στοιχείου και οι Αλβανοί ισχυρίζονται πως το ποσοστό τους έχει ήδη ξεπεράσει το 40% του πληθυσμού της χώρας.

Παγωμένες συγκρούσεις

Η απόπειρα δημιουργίας Πανεπιστημίου που θα παρείχε εκπαίδευση στην αλβανική γλώσσα στο Τέττοβο, θεωρήθηκε από τις μακεδονικές αρχές σαν απόπειρα απόσχισης και έγινε αιτία πρόκλησης συγκρούσεων μεταξύ Αλβανών και αστυνομικών της Μακεδονίας. Η ένταση αυτή συνεχίστηκε από το 1994 μέχρι το 1998, όταν η συμμετοχή στην κυβέρνηση συνεργασίας του Αλβανικού Δημοκρατικού Κόμματος, εξασφάλισε μια συμβιβαστική λύση στο θέμα αυτό.
Όταν η αστυνομία επενέβη για να υποστείλει με τη βία τις αλβανικές σημαίες από τα δημαρχία των πόλεων Τέττοβο και Γκόστιβαρ, προκλήθηκαν και πάλι επεισόδια μεταξύ των Αλβανών και της αστυνομίας. Ο δήμαρχος του Τέττοβο καταδικάστηκε με πολυετή κάθειρξη για την πράξη του αυτή. Παρόμοια μεταχείριση είχε και ο δήμαρχος του Γκόστιβαρ. Τελικά οι δήμαρχοι αφέθησαν ελεύθεροι μετά από τη μετριοπαθή στάση που επέδειξε η κυβέρνηση συνεργασίας των κομμάτων VMRO-DPA-DP.

Εθνικοαπελευθερωτικός Στρατός (UCK-Ustriye Cilimtare Komtare)

Το πρόβλημα των Αλβανών της Μακεδονίας που υφίσταται επί χρόνια, απέκτησε άλλες διαστάσεις με την ενεργοποίηση του Εθνικοαπελευθερωτικού Στρατού, του γνωστού ως UCK.
Οι αντάρτες του UCK που ανέρχονται σε 200 έως 800 άνδρες συνολικά, έχουν διασκορπιστεί στα ορεινά της Βόρειας και της Βορειοδυτικής Μακεδονίας, στη γραμμή Τέττοβο-Κουμάνοβο. Φαίνεται ότι οι αντάρτες είναι καλά εκπαιδευμένοι και διαθέτουν άρτιο εξοπλισμό.
Ο σκελετός του αντάρτικου αυτού στρατού αποτελείται από νεαρούς Αλβανούς της Μακεδονίας που έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις του UCK στο Κοσσυφοπέδιο. Επίσης αναφέρεται ότι ο Απελευθερωτικός Στρατός του Πρέσσεβο, ο γνωστός και ως UCPMB, που εμφανίσθηκε πριν από λίγο καιρό στην κοιλάδα του Πρέσσεβο, στελεχώθηκε από νεαρά μέλη της αλβανικής κοινότητας της Μακεδονίας. Υπογραμμίζεται επίσης πως κατέχουν και απόθεμα όπλων ικανό για να διεξάγουν ένα μακροχρόνιο ανταρτοπόλεμο καθώς επίσης και μια κοινή πολιτική πεποίθηση και επιθυμία για αγώνα.
Οι ομάδες ανταρτών μπορούν να αλλάζουν εύκολα θέσεις στο τρίγωνο Μακεδονίας, Κοσσόβου και Νοτίου Σερβίας, ενώ έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν το Κόσσοβο ως περιοχή εξασφάλισης υποστήριξης διοικητικής μέριμνας και ως ασφαλή περιοχή. Όμως μετά την συμφωνία μεταξύ Κ-for και Σερβίας, δόθηκε άδεια και εγκαταστάθηκαν οι Σερβικές στρατιωτικές δυνάμεις στην ενδιάμεση ζώνη 5 χιλιομέτρων μειώνοντας την δυνατότητα χρήσης της κοιλάδας του Πρέσσεβο από τους αντάρτες.

Ο Στόχος του UCK

Μετά τις συγκρούσεις που ξέσπασαν από τη δράση του UCK στη Μακεδονία, άρχισαν να γίνονται σκέψεις ότι οι αντάρτικες ομάδες των Αλβανών που ξεκίνησα τον εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο στο Κόσσοβο, επέλεξαν τη φορά αυτή να ανακατώσουν την Μακεδονία, έχοντας σαν απώτερο στόχο την ίδρυση της Μεγάλης Αλβανίας ή του Μεγάλου Κοσσόβου. Αυξήθηκαν οι φοβίες στην διεθνή κοινότητα πως στην Μακεδονία που διαθέτει μια ευαίσθητη εσωτερική ισορροπία και επί μακρόν βρίσκεται υπό την εποπτεία των αστυνομικών δυνάμεων του ΟΑΣΕ ,θα μπορούσε να ξεσπάσει ένας νέος περιφερειακός Βαλκανικός πόλεμος.

Ο UCK με ανακοίνωση του κοινοποίησε τους στόχους του ένοπλου του αγώνα. Η αλλαγή του Συντάγματος και η παροχή στάτους ιδρυτικού μέλους της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, που ήταν επί χρόνια κοινός στόχος των Αλβανικών πολιτικών κομμάτων της Μακεδονίας, έγινε πολιτικός στόχος επίσης και του UCK. Απαιτήθηκε να δοθεί τέρμα στις διακρίσεις κατά των Αλβανών και να επιδιωχθεί η επίλυση των διαφορών μέσω συνομιλιών και με ειρηνικό τρόπο.
Ο στόχος τους ήταν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του Μακεδονικού κράτους στο Αλβανικό ζήτημα και να υποχρεώσουν τους Μακεδόνες να καθίσουν μαζί τους στο τραπέζι του διαλόγου, για την επίλυση του ζητήματος που εκκρεμεί επί χρόνια. Δήλωσαν ότι δεν επιθυμούσαν την απειλή της εδαφικής ακεραιότητας της Μακεδονίας και τόνισαν πως δεν επιδιώκουν την ίδρυση της Μεγάλης Αλβανίας. Ανακοίνωσαν πως ο πόλεμος τους δεν είναι ένας πόλεμος κατάκτησης εδαφών και ότι επιδιώκουν απλά την εξασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Αλβανών της Μακεδονίας.

Η Γεωπολιτική του UCK

Η σχέση και οι δεσμοί μεταξύ Εθνικοαπελευθερωτικού Στρατού του Κοσσόβου (Striye Cilimtare Kosoves) και του Εθνικοαπελευθερωτικού Στρατού (Ustriye Cilimtare Komtare) είναι ένα στοιχείο γνωστό σε κάθε παρατηρητή της Βαλκανικής χερσονήσου, όπως επίσης είναι αξιοσημείωτες και οι ομοιότητες εμφάνισης στελεχών της UCK σε Κόσσοβο και Μακεδονία.
Με σύντομα λόγια ας αναφερθούμε στην ομοιότητα των δύο οργανώσεων. Ο Εθνικοαπελευθερωτικός Στρατός του Κοσσόβου (UCK) στην εμβρυακή του φάση χρησιμοποίησε την ονομασία του Εθνικοαπελευθερωτικού Στρατού (SCK). H λέξη Εθνικός αργότερα αντικαταστάθηκε από τον όρο Κόσσοβο. Ο UCK του Κόσσοβου λέγεται Ustriya Cilimtare Kosoves ενώ η UCK της Μακεδονίας λέγεται Ustriya Cilimtare Komtare. Με συντομογραφία και τα δύο διαβάζονται ως UCK.
Στη δημιουργία και των δύο αντάρτικων κινημάτων φαίνονται ορισμένα γκρίζα σημεία. Σε μια περίοδο που τα στελέχη που καθοδηγούσαν τον πολιτικό αλλά και αντάρτικο αγώνα στο Κόσσοβο στερούνταν πολιτικής εμπειρίας και γνώσης, ο UCK σε πολύ σύντομο διάστημα με ένα κατάλογο αρκετά νέων στελεχών εγκαταστάθηκε στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής του Κοσσόβου. Σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό ενός δυτικού δημοσιογράφου αυτό το μοναδικό αντάρτικο κίνημα της σύγχρονης εποχής που δεν κέρδισε καμία μάχη, απέκτησε μια μεγάλη φήμη. Οι Αλβανοί πολιτικοί ιθύνοντες στην Μακεδονία, όπως και οι συνάδελφοι τους στο Κόσσοβο, δεν είχαν και πολλές γνώσεις για τον UCK τους, ο οποίος ήταν μια ένοπλη οργάνωση που δημιουργήθηκε και έδρασε για να εξυπηρετήσει τους δικούς τους πολιτικούς σκοπούς.
Στο διεθνή τύπο συχνά γίνεται αναφορά πως αυτοί οι ‘εθνικοαπελευθερωτικοί στρατοί’ αποκτούν τεράστια μαύρα ποσά από το ‘παράνομο διεθνές εμπόριο’, με τα οποία απέκτησαν μια σημαντική περιφερειακή επιρροή. Η κοιλάδα του Πρέσσεβο και η βόρεια Μακεδονία, περιοχές στις οποίες οι ένοπλες ομάδες του UCPMB και του UCK ( οι οποίες έχουν σαν βάση τον Εθνικοαπελευθερωτικό Στρατό του Κοσσόβου), διεξάγουν έναν αντάρτικο πόλεμο, είναι μια σημαντική στρατηγική περιοχή που εξασφαλίζει την σύνδεση της Μέσης Ανατολής και της Τουρκίας με την Κεντρική Ευρώπη. Το λαθρεμπόριο και το εμπόριο ναρκωτικών που διεξάγεται μεταξύ Ασίας και Ευρώπης φημολογείται ότι διεξάγεται μέσω αυτής της οδού.
Ο παγκόσμιος τύπος συχνά αναφέρει ότι στην εκπαίδευση και οργάνωση του UCK του Κοσσόβου διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο η αμερικανική CIA και η αγγλική SAS. Κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ στο Κόσσοβο και τη Σερβία, οι δυνάμεις του UCK λειτούργησαν ως δύναμη περιπολίας, παρακολούθησης και συλλογής πληροφοριών. Εκτέλεσαν έπ’ ωφελεία του ΝΑΤΟ καθήκοντα συλλογής και μεταβίβασης πληροφοριών για τους στόχους που βομβαρδίστηκαν και για το βαθμό ευστοχίας των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ. Και το σημαντικότερο όλων είναι ότι οι ένοπλες ομάδες του UCK με τη δράση τους, προκάλεσαν και επέβαλαν την εμπλοκή του ΝΑΤΟ που επέφερε και τους βομβαρδισμούς στην περιοχή.
Η περιοχή του Κοσσόβου την οποία χρησιμοποίησε και συνεχίζει να χρησιμοποιεί ο UCK σαν βάση εφοδιασμού και εξόρμησης για τις επιχειρήσεις του στο έδαφος της Μακεδονίας, ελέγχεται από τις αμερικανικές δυνάμεις, είναι ο Αμερικάνικος Τομέας. Χωρίς την αμερικάνικη βοήθεια δεν θεωρείται εφικτή και δυνατή ούτε η δραστηριοποίηση, ούτε και η μετακίνηση των ανταρτών τόσο στην Μακεδονία όσο και στην Νότια Σερβία. Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι, κατηγορούν τις ΗΠΑ για ενίσχυση και ανοχή των δραστηριοτήτων του UCK του Κοσσόβου (UCPMB) και του UCK της Μακεδονίας. Η αμερικάνικη ανακοίνωση ότι δεν χρειάζονται επιπρόσθετα στρατιωτικά μέτρα για την αποτροπή της κρίσης στην Μακεδονία ερμηνεύτηκε ως κεκαλυμμένη υποστήριξη των ΗΠΑ προς το νέο αυτό αντάρτικο κίνημα.

Αδύναμος ο Μακεδονικός Στρατός.

Οι μακεδονικές αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις φαίνεται να στερούνται την απαραίτητης εκπαίδευσης και εξοπλισμού για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν έναν μακροχρόνιο αντάρτικο πόλεμο που έχει προοπτική να επεκταθεί. Ο στρατός διαθέτει λίγα άρματα μάχης σοβιετικής κατασκευής τύπου Τ-55 και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού. Τα τέσσερα ελικόπτερα μεταφοράς προσωπικού που χρησιμοποιήθηκαν στην επιχείρηση αγοράστηκαν τελευταία από την Ουκρανία. Οι ειδικοί συμφωνούν ομόφωνα πως ο μακεδονικός στρατός δεν είναι σε θέση να αντεπεξέλθει σε έναν μακροχρόνιο αντάρτικο πόλεμο. Διεθνείς οργανισμοί όπως ο ΟΑΣΕ έλαβαν εντολή να εξασφαλίσουν την ευαίσθητη ισορροπία σε αυτήν την χώρα που έχει μία ευαίσθητη εθνική ισορροπία, για να διαφυλάξουν την περιοχή από αλλεπάλληλους πολέμους.
Γνωστοποιείται επίσης ότι σε αντίθεση με την αδυναμία του μακεδονικού στρατού, οι αλβανικές αντάρτικες ομάδες είναι καλα εκπαιδευμένες, με μεγάλη ικανότητα κινητοποίησης και εφοδιασμένες με αντιαρματικά αλλά και με όλμους.

Η Αντίδραση των Μακεδόνων στις Εξελίξεις

Την πιο ενδιαφέρουσα δήλωση για την κρίση έκανε ο Πρωθυπουργός Georgievski. Ο Πρωθυπουργός της Μακεδονίας κατηγορώντας τις ΗΠΑ και τη Γερμανία είπε πως χωρίς την υποστήριξη των δύο αυτών χωρών οι δυνάμεις UÇK δεν θα καταφέρουν να περάσουν τα σύνορα. Παρόμοια σχόλια έκανε και ο υπουργός αμύνης.
Ο Διαμαρτυρόμενος Πρόεδρος της Μακεδονίας Boris Traykovski στη συνέντευξη του στην Christian Amanpour του CNN δήλωσε πως θα ενισχυθεί ο διάλογος με τους Αλβανούς πολιτικούς ηγέτες και αντί ενός ‘στρατιωτικού σχεδίου’ θα εφαρμόσουν ένα ‘σχέδιο απομόνωσης’ των ανταρτών.
Η μακεδονική αντιπολίτευση από την άλλη πλευρά, άσκησε περισσότερη πίεση στον ισχυρό εταίρο της κυβέρνησης συνασπισμού VMRO για την λήψη πιο αποτελεσματικών μέτρων. Ο Πρωθυπουργός Georgievski κατηγορήθηκε για την ήπια αντιμετώπιση προς τους αντάρτες. Σε περίπτωση υπακοής του Πρωθυπουργού στις προτάσεις της αντιπολίτευσης για σκληρότερη στάση προς τους αλβανούς αντάρτες θα τεθεί σε κίνδυνο η κυβέρνηση συνασπισμού, λόγω της συμμετοχής της σε αυτή του Αλβανικού Δημοκρατικού Κόμματος.

Η Πολιτική Θέση των Αλβανών

Ο κυβερνητικός εταίρος του Αλβανικού Δημοκρατικού κόμματος Arben Caferi είπε πως θα παραιτηθεί σε περίπτωση που ο μακεδονικός στρατός ασκήσει υπερβολική βία. Ο Caferi κάλεσε τους Αλβανούς αντάρτες σε κατάπαυση του πυρός και αιτήθηκε την πολιτική επίλυση του προβλήματος. Στην πραγματικότητα οι στόχοι που δήλωσε ο Caferi συμπίπτουν με αυτούς του UÇK όπου και οι δύο πλευρές επιζητούν την επαναπαράδοση των συνταγματικών δικαιωμάτων στους Αλβανούς της Μακεδονίας. Η θέση του Caferi όμως μειονεκτεί λόγω του ότι η δημοκρατική και πολιτική προσπάθεια που επικαλείται, δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα μέχρι σήμερα. Ιδιαίτερα μεταξύ των νέων επικρατεί η άποψη πως οι Αλβανοί δεν θα δικαιωθούν παρά μόνο μέσω του ένοπλου αγώνα.
Ο Caferi και το κόμμα του, όπως και ο Πρωθυπουργός δέχονται συνεχώς πιέσεις από την κοινή γνώμη. Στην αλβανική κοινή γνώμη ενισχύεται η άποψη ότι με τις δημοκρατικές προσπάθειες θα καθυστερήσει η ριζική επίλυση του προβλήματος και θα υποστεί φθορά η πολιτική ενότητα των Αλβανών.

Οι Αντιδράσεις Αλβανίας-Κοσσόβου

Τα τρία σημαντικότερα πρόσωπα της πολιτικής σκηνής του Κοσσόβου, ο Ibrahim Rugova, ο Hasim Taci και ο Ramous Ηayradinay με κοινή δήλωσή τους, κάλεσαν τον UÇK σε κατάπαυση του πυρός. Αξιοσημείωτο γεγονός αποτελεί η ‘συμμαχία’ του Rugova με τον πρώην ηγέτη του UÇK Taci. Οι τρεις ηγέτες ζήτησαν την επίλυση της κρίσης με δημοκρατικές μεθόδους και απαίτησαν την προσοχή της μακεδονικής κυβέρνησης στα αιτήματα των Αλβανών. Και η αλβανική κυβέρνηση από την πλευρά της πρότεινε πολιτική διαπραγμάτευση και διάλογο για την επίλυση της προβληματικής κατάστασης.

Μεγάλο Βαλκανικό Παιχνίδι

Μαζί με την εμφάνιση της κρίσης, επανεμφανίστηκε στο προσκήνιο η αλληλεγγύη και η συμμαχία Σλάβων-Ορθοδόξων. Ακούστηκαν τα βήματα ενός νέου αντιαλβανικού μετώπου στο οποίο συμμετείχαν η Ελλάδα η Σερβία και η Βουλγαρία. Το αντιαλβανικό μέτωπο είχε τη διπλωματική και πολιτική υποστήριξη της Γαλλίας, ενώ συμμετείχε ενεργά σ’ αυτό και η Ρωσία. Η Ελλάδα, η Σερβία και η Βουλγαρία παρέχουν βοήθεια και στρατιωτικό εξοπλισμό στην Μακεδονία ενώ ακούστηκαν και φήμες ότι εθελοντές από Σερβία και Βουλγαρία έσπευσαν να ενταχθούν στο μακεδονικό στρατό. Η Ελλάδα που έχει μεγάλες οικονομικές επενδύσεις στην Μακεδονία, ανέλαβε τον ρόλο της ηγεσίας των διπλωματικών προσπαθειών για την επίλυση της κρίσης. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Ρέππας ανακοίνωσε πως η Μακεδονία ζήτησε στρατιωτική βοήθεια από την Ελλάδα, η οποία της παρασχέθηκε και στο εξής θα συνεχίσουν να πραγματοποιούν παρόμοιες βοήθειες. Η Γαλλία εγκατέστησε στο έδαφος της Μακεδονίας μοίρα κατασκοπευτικών αεροσκαφών χωρίς πλήρωμα τύπου CL 289, δείχνοντας ότι δεν θα αφήσει μόνο τις ΗΠΑ να εκτελούν δραστηριότητες κατασκοπίας, παρακολούθησης και συλλογής πληροφοριών. Όσο και αν η Ρωσία πρωταγωνιστεί παραδοσιακά στις Σλάβο-Ορθόδοξες συμμαχίες, αντιμετώπισε την κρίση με κάποια επιφύλαξη. Σε συνάντηση του με τον Αλβανό υπουργό εξωτερικών Πασκάλ Μίλο, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Ιβανόφ ζήτησε από τους Αλβανούς ιθύνοντες να βοηθήσουν για την μετάβαση στις πολιτικές διαπραγματεύσεις.
Παρά ταύτα φαίνεται ότι η Αγγλοσαξονική πρωτοβουλία μεσοπρόθεσμα, σε συνδυασμό με τον ένοπλο αγώνα των αλβανικών αντάρτικων οργανώσεων και της διπλωματίας, θα επανακαθορίσει την πολιτική ισορροπία στα Βαλκάνια.
Οι διαφωνίες όμως που παρατηρούνται στις ΗΠΑ μεταξύ κυβέρνησης, υπηρεσιών πληροφοριών και υπηρεσιών ασφάλειας δημιουργούν ένα ερωτηματικό για την επιρροή που θα έχει η Αγγλοσαξονική επέμβαση. Ο εκπρόσωπος τύπου Boucher ανακοίνωσε πως το ΝΑΤΟ δεν θα επέμβει στα γεγονότα και ότι υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Μακεδονίας. Ο πρόεδρος Μπους κατά την διάρκεια επίσκεψης του στο αρχηγείο της CIA στο Virginia Langley (μάλλον λόγω της επιρροής που ασκεί πάνω στον UCK) αρκέστηκε να δώσει την υπόσχεση ότι θα βοηθήσει στην εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας των συνόρων της Μακεδονίας. Τα $ 13,5 εκ. από τα $ 43 εκ. της αμερικάνικης βοήθειας έτους 2001 προς την Μακεδονία, θα αποτελέσουν βοήθεια στρατιωτικής τεχνικής υποστήριξης για την ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων της Μακεδονίας, ενώ τα υπόλοιπα προορίζονται για την ανάπτυξη της δημοκρατίας και την βελτίωση της οικονομίας.

Ο Βρετανός υπουργός εξωτερικών Cook ζήτησε από τους Μακεδόνες να ανταποκριθούν στα δίκαια αιτήματα των Αλβανών αντί να διεξάγουν στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον τους. Νωρίτερα η Βρετανία είχε πραγματοποιήσει οικονομική βοήθεια ύψους 500.000 λιρών Αγγλίας στο Πανεπιστήμιο του Τέττοβο.
Η διεθνής κοινότητα φαίνεται να διακατέχεται από ομοφωνία στα θέματα της διασφάλισης της εδαφικής ακεραιότητας της Μακεδονίας και της βελτίωσης της νομικής/ οικονομικής/ εκπαιδευτικής / υγιεινής κατάστασης των αλβανικών κοινοτήτων. Από την σύνοδο των ηγετών της Ε.Ε. στην Σουηδία βγήκε μια απόφαση που ζητούσε την υποστήριξη της Μακεδονίας και την ικανοποίηση των αιτημάτων των Αλβανών.

Βαλκανική Σταθερότητα

Ο διαιρεμένος πολιτικός και εθνικός χάρτης των Βαλκανίων στην διάρκεια της ιστορίας είχε τραγικά αποτελέσματα και δημιουργεί κινδύνους που απειλούν την περιφερειακή και διεθνή σταθερότητα. Είναι υπό συζήτηση και εξετάζεται το εάν μακροπρόθεσμα ένας βαλκανικός χάρτης, ο οποίος θα αποτελείται από μικρά και ομοιογενή κράτη θα μπορούσε να εξασφαλίσει την σταθερότητα στα Βαλκάνια. Όμως η Μακεδονία παρουσιάζει ιδιαιτερότητες οι οποίες δεν την επιτρέπουν να μετέχει στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης. Επειδή ο τεμαχισμός της Μακεδονίας θα προκαλέσει έναν γενικευμένο πόλεμο, η διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας αυτής θεωρείται απαραίτητη για την περιφερειακή και την παγκόσμια ειρήνη. Ακόμη και ο UCK δίνει ιδιαίτερη έμφαση σε αυτήν την γεωπολιτική ιδιαιτερότητα.
Η βασική αδιαμφισβήτητα αβεβαιότητα στην περιοχή, πηγάζει από τις προοπτικές για το μέλλον του στάτους του Κοσσόβου. Ακόμη και η διεθνής ‘Ομάδα Κρίσης’ στην έκθεση της τονίζει πως όσο δεν καθορίζεται το στάτους του Κοσσόβου δεν είναι εφικτό να εξασφαλιστεί η ειρήνη και σταθερότητα στην νότια Σερβία και την Μακεδονία. Ο διοικητής συμμαχικών δυνάμεων Ευρώπης στρατηγός Wesley Clark τονίζει πως η αβεβαιότητα στο στάτους του Κοσσόβου επηρεάζει άμεσα τις πολιτικές εξελίξεις και στη Μακεδονία. Η καθυστέρηση των γενικών εκλογών, στις οποίες ο λαός του Κοσσόβου θα εκφράσει την δική του πολιτική βούληση, οξύνει την ένταση που επικρατεί στην περιοχή.
Η αλλαγή ηγεσίας στην Σερβία επηρέασε σε σημαντικό βαθμό την πολιτική ισορροπία στην περιοχή. Κυρίως με την άνεση που προσφέρει στη Σερβία σε πολιτικό επίπεδο η απαλλαγή της από τον Μιλόσεβιτς, άρχισε να προπαγανδίζετε στα πολιτικά κυκλώματα της Ευρώπης η διατήρηση του Κοσσόβου σαν έδαφος της Σερβίας. Μετά από όσα συνέβησαν, είναι αδύνατο να πείσεις τους Αλβανούς του Κοσσόβου να συνεχίζουν να ζουν μαζί με την Σερβία. Το Κόσσοβο θέλει την ανεξαρτησία του που επί χρόνια επιδιώκει. Οι σημαντικοί παράγοντες της διεθνούς κοινότητας βρίσκονται αιωρούμενοι μεταξύ αυτών των δύο επιλογών. Ως ενδιάμεσος τρόπος επίλυσης μπορεί να ξαναέρθει στην επικαιρότητα η συμμετοχή του Κοσσόβου στη Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία, μαζί με το Μαυροβούνιο και την Σερβία, ως τρίτη δημοκρατία.
Από την άλλη πλευρά, είναι φανερό πως δεν είναι δυνατό να διατηρηθούν οι Αλβανοί στην Μακεδονία υπό καθεστώς μειονότητας. Η απόπειρα επίλυσης της διαφοράς με χρήση βίας θα σπρώξει την Μακεδονία και κατά συνέπεια την περιοχή μέσα σε μια ευρεία κρίση. Για τους Μακεδόνες δεν φαίνεται κανένας άλλος τρόπος από την βελτίωση της συνταγματικής θέσης των Αλβανών. Στο ίδιο βαθμό θα πρέπει να βελτιωθούν και οι συνθήκες ζωής και η νομική υπόσταση των Αλβανών της νοτίου Σερβίας.
Έχει γίνει συνήθεια, όταν αντιμετωπίζουν τα δίκαια αιτήματα των Αλβανών για ανεξαρτησία και δικαιοσύνη, να ξαναζωντανεύουν το φάντασμα της Μεγάλης Αλβανίας. Όμως η πολιτική δομή της περιοχής δεν επιτρέπει την δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας. Ακόμη και στην Αλβανία, πέραν των ακραίων στοιχείων, η άποψη για τη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας, δεν βρίσκει ευρεία υποστήριξη. Επίσης θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη ότι μεταξύ των Αλβανών της Αλβανίας, του Κοσσόβου και των άλλων Αλβανών, υφίστανται δομικές και πολιτισμικές διαφορές που δεν είναι εύκολο και δεν μπορούν να γεφυρωθούν. Αν το ‘Αλβανικό Ζήτημα’ τω Βαλκανίων δεν επιλυθεί με τρόπο λογικό και ικανοποιητικό, δεν πρόκειται να επέλθει ειρήνη και σταθερότητα στην νοτιοανατολική Ευρώπη. Μπορεί να τεθεί ο ισχυρισμός ότι οι ΗΠΑ, έχουν αναγνωρίσει, στην πολιτική τους που αφορά την περιοχή, έναν πολύ σημαντικό ρόλο στους Αλβανούς (εκτός και αν η νέα κυβέρνηση ακολουθήσει πιο συντηρητική πολιτική). Ο στόχος τους είναι ως παγκόσμιο αφεντικό να εξασφαλίσουν τη δικής τους έμπνευσης ειρήνη στην νότια Ευρώπη αλλά και να αποκτήσουν ένα ‘μόνιμο δικό τους χώρο’ στην Ευρώπη. Οι ΗΠΑ, τόσο λόγω της παγκόσμιας πολιτικής ασφάλειας, όσο και λόγω του στόχου τους να αυξήσουν την επιρροή τους στο μεγάλο ενεργειακό παιχνίδι της Ευρασίας, προσπαθούν να μονιμοποιήσουν την παρουσία τους στα Βαλκάνια.

Η Πορεία των Εξελίξεων

Από την στάση των Μακεδόνων θα εξαρτηθεί το αν η κρίση θα οδηγήσει την Μακεδονία και την περιοχή σε πόλεμο ή σε ειρηνική διευθέτηση της διαφοράς. Σε αυτό το στάδιο, ο ένοπλος αγώνας των Αλβανών δεν θα πάει πέραν από τον ρόλο το καταλύτη για να τεθούν στην επικαιρότητα τα προβλήματα των Αλβανών της Μακεδονίας για την επίλυση τους. Μια διαλυμένη και αδύναμη Μακεδονία θα αντιμετωπίσει την απειλή πολέμου και κάτω από αυτή την πίεση θα αναγκαστεί να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους Αλβανούς. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούσαν να πετύχουν τα αλβανικά πολιτικά κόμματα με τον πολιτικό τους αγώνα. Οι Μακεδόνες θα προτιμήσουν να καθίσουν στο τραπέζι και να συζητήσουν με τους Αλβανούς, παρά να εμπλακούν σε ένα πόλεμο που θα αιματοκυλήσει την χώρα. Η στάση του προέδρου της Μακεδονίας αλλά και του πρωθυπουργού της χώρας που θέλει να μείνει στην εξουσία, πράγμα το οποίο εξαρτάται από την υποστήριξη του αλβανικού κόμματος που συμμετέχει στην κυβέρνηση συνασπισμού, γλιτώνει τα Βαλκάνια από το κίνδυνο ενός νέου θερμού επεισοδίου.
Αν όμως οι Μακεδόνες, βασιζόμενοι και στην υποστήριξη ορισμένων χωρών, υιοθετήσουν μια αντιαλβανική υστερία και επεκτείνουν τις επιθέσεις τους κατά τρόπο που θα επηρεαστεί από αυτές και ο άμαχος πληθυσμός, τότε θα πρέπει να αναμένεται ένας πόλεμος που θα έχει μεγάλες διαστάσεις.
Ένας άλλος λόγος της αμερικάνικης ευαισθησίας για την περιοχή είναι να μην πάρει η κρίση μια διάσταση η οποία θα εντάξει στους κόλπους της Ελλάδα και Τουρκία.

Τουρκία και οι Τούρκοι της Μακεδονίας

Ας αναφερθούμε ως τελευταίο στοιχείο στη στάση της Τουρκίας ως προς την κρίση. Η Τουρκία υπογράμμισε την ευαισθησία της για την εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της Μακεδονίας. Επίσης έδωσε και τα σημάδια ότι δεν συμμερίζεται την αναπτυσσόμενη ένοπλη δράση των Αλβανών. Η αναφορά του Β/ΓΕΕΘΑ Μπουγιούκανιτ που έκαμνε σύγκριση μεταξύ αλβανικού αντάρτικου κινήματος και PKK ήταν επιβεβαίωση ότι δεν ήταν απλά μια στρατηγική οπτική για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, τα οποία η Τουρκία θεωρεί ότι επηρεάζουν και τη δική της ασφάλεια. Φάνηκε επίσης πως και οι πολιτικοί εκπρόσωποι των Τούρκων της Μακεδονίας που διαδραματίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην εσωτερική ισορροπία στην χώρα, συνεχίζουν να βλέπουν το σκηνικό που έχει στηθεί στα Σκόπια, μέσα από μία στενή οπτική γωνία με έντονη εθνικιστική σφραγίδα.

Τι Δήλωσε ο Τούρκος Β’ ΓΕΕΕΘΑ

Σε ανακοίνωση του ο Β/ΓΕΕΘΑ Γιασάρ Μπουγιούκανιτ, στην οποία σχολίασε τις συγκρούσεις που ξέσπασαν στην Μακεδονία, έκανε συσχετισμό μεταξύ του UCK της Μακεδονίας και του PKK και σημείωσε την υποστήριξη χωρών που είναι γνωστές ‘ως φίλες και σύμμαχες χώρες της Τουρκίας’, προς τον UCK. Οι φίλες χώρες στις οποίες έκανε αναφορά ο Μπουγιούκανιτ αποτελούν θέμα μιας άλλης συζήτησης, παρά ταύτα δεν είναι ξένος προς τη μνήμη μας ο συσχετισμός που γίνεται μεταξύ PKK και UCK.
Πριν από χρόνια η Σερβική κυβέρνηση διεξήγαγε την προπαγάνδα ότι οι Αλβανοί του Κοσσόβου είναι οι δικοί της ‘Κούρδοι’, ότι δηλαδή είναι οι Κούρδοι για την Τουρκία, είναι οι Κοσσοβάροι για τη Σερβία. Με αυτό τον τρόπο οι Σέρβοι σχεδίαζαν να καταδείξουν τους Αλβανούς στη διεθνή κοινότητα σαν ένα λαό τρομοκράτη, που διακατέχεται από αποσχιστικές τάσεις. Έτσι σκόπευαν να νομιμοποιήσουν στην διεθνή κοινή γνώμη την κατοχή τους στο Κόσοβο, και ακόμη πιο σημαντικό, επιθυμούσαν να εμποδίσουν την Τουρκία να ασχολείται και να αναμειγνύεται στο Αλβανικό Ζήτημα. Οι Τούρκοι ιθύνοντες της εποχής δεν είχαν καν διαμαρτυρηθεί για αυτόν τον συσχετισμό και δεν δήλωσαν καν ότι οι ίδιοι, σε αντίθεση με τους Σέρβους που χαρακτηρίζουν τους Αλβανούς ως τρομοκράτες, δεν βλέπουν έτσι τους Κούρδους πολίτες τους. Από την άλλη πλευρά, από διπλωματική άποψη, αποτελεί μεγάλη προσβολή μια χώρα να δηλώνει και να χαρακτηρίζει πολίτες μιας άλλης χώρας ως τρομοκράτες και αποσχιστές. Να μην απαντήσεις σε αυτό και να αποδεχθείς αυτή την προσβολή είναι ακόμη μεγαλύτερο διπλωματικό ρεζιλίκι.
Αυτή η προπαγάνδα που δημιουργεί συνειρμικούς συσχετισμούς μεταξύ PKK και UCK πραγματοποιήθηκε σε μια στιγμή που άλλαξαν ριζικά όλες οι Βαλκανικές ισορροπίες με την επιχείρηση του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο και την ανατροπή του Μιλόσεβιτς και δείχνει κατά πόσο έχει επηρεάσει πέραν των προσδοκιών την Τουρκία.
Δημιουργεί πράγματι έκπληξη που η στρατιωτική γραφειοκρατία στην Τουρκία βλέπει από την ίδια οπτική γωνία με την Σερβία τη σύγκρουση στην Μακεδονία. Κι όμως δεν έχει καμιά ισχύουσα βάση από άποψη συνταγματικού δικαίου, δικαίου των εθνών, ιστορικής και κοινωνικής αλήθειας να βάλουμε στον ίδιο σάκο τους Αλβανούς του Κοσσόβου και της Μακεδονίας με τους Κούρδους της Τουρκίας. Ο Β/ΓΕΕΘΑ πριν κάνει μια γρήγορη και επιπόλαιη ανακοίνωση, η οποία μείωσε τα επιχειρήματα και τις δυνατότητες άσκησης εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας στην περιοχή, έπρεπε πρώτα να ενημερωθεί από τους συμβούλους του για την σημασία του Μακεδονικού Ζητήματος. Είναι απαράδεκτο ο δεύτερος στην ιεραρχία αρμόδιος ενός σημαντικού σαν τις ένοπλες δυνάμεις μηχανισμού να βλέπει ένα ζήτημα που θα προκαλέσει μόνιμα αποτελέσματα που θα επηρεάσουν άμεσα τη χώρα μας, με τέτοιο μικρό οπτικό πεδίο.
Παράλληλα, είναι απαράδεκτο η Τουρκία που είναι μια ‘Βαλκανική Δύναμη’ να μένει άπραγη απέναντι σ’ ένα ζήτημα που αφορά άμεσα μια φιλική κοινωνία όπως είναι η αλβανική κοινότητα της Μακεδονίας. Ίσως ο όρος ‘άπραγη’ να είναι επιεικής, αφού η Τουρκία με την δήλωση αυτή, παρατάσσεται με την Μακεδονία και προκαλεί τη δυσαρέσκεια των Αλβανών.
Η δήλωση του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο CNN Turk, πως συμμερίζεται την άποψη της Ελλάδας στο θέμα της Μακεδονίας είναι ανεξήγητη. Η Ελλάδα που ξεκινώντας από την Αλβανία έχει αυξήσει την επιρροή της στα Βαλκάνια, επηρεάζει άμεσα την οικονομική και πολιτική σκηνή της Μακεδονίας, την οποία παλιότερα ανάγκασε ν’ αλλάξει το όνομα που θα χρησιμοποιούσε διεθνώς. Η μόνη θέση που μπορεί να διατηρήσει η Τουρκία στα Βαλκάνια απέναντι στην Ελλάδα είναι ανταγωνιστική. Κι αυτό γατί τα συμφέροντα των δύο χωρών στην περιοχή ήταν και θα είναι αντιφατικά. Κάθε κέρδος της Ελλάδας στην περιοχή είναι εις βάρος της Τουρκίας. Η απομάκρυνση της Τουρκίας από τα Βαλκάνια αποτελεί τη ‘Μεγάλη Ιδέα’ των Ελλήνων. Όταν θα ξαναέρθουν στην επικαιρότητα το θέμα του Κυπριακού και το θέμα του Αιγαίου, τότε θα αποκαλυφθεί το μέγεθος του κινδύνου που αποτελεί για την Τουρκία μια Ελλάδα που κυριαρχεί στα Βαλκάνια. Τότε η Τουρκία θα συνειδητοποιήσει την πικρή πραγματικότητα που την περιτριγυρίζει, και ίσως το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών αναφερόμενο στα λόγια του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών θα πει: «Γιατί ενοχλείται η Τουρκία; Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας δεν συμφωνούσε με αυτήν της Ελλάδας; Αυτό δεν δήλωσε το Τουρκικό Υπουργείο;»
Αυτοί που αξιολόγησαν το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ισχυρίζονται πως κάποια μέλη του ιδρύματος αυτού περνούν ‘κρίση ταυτότητας και εξάρτησης’. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε κατά πόσον είναι αλήθεια αυτό, όμως είναι δυσάρεστο να μην μπορεί να προβλέπει τις προοπτικές των ζητημάτων που προκύπτουν στην περιοχή ο Β’ αρχηγός του ΓΕΕΘΑ. Το ΓΕΕΘΑ είναι το μοναδικό ίδρυμα στη χώρα μας που έχει ιστορικό βάθος. Το επιτελείο του ΓΕΕΘΑ εκπαιδεύεται σε σχολές όπου διδάσκεται η ‘στρατηγική σκέψη’.
Η Τουρκία εγκλωβισμένη στα εσωτερικά της προβλήματα χάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρασιατική πολιτική. Φαίνεται πως στη χώρα μας, που παλεύει με τα οικονομικά και κοινωνικά της προβλήματα, εκτός από τον απλό λαό έχει επηρεαστεί και η ηγετική νοοτροπία. Κάθε χώρα είναι πιθανό να αντιμετωπίσει δυσκολίες κάποια στιγμή, το σημαντικότερο όμως είναι να ξέρει να αντιμετωπίσει σωστά την κατάσταση. Η ‘κατάσταση κρίσης’ δεν πρόκειται να εξαλειφθεί έως ότου να αναπτύξει η Τουρκία την δική της ‘πολιτική νοοτροπία’ σύμφωνα με τις δικές της δυνατότητες και αλήθειες.

Οι Μακεδόνες στην Τουρκία…

Μπαχαντίρ Μπαλκότς

Τη στιγμή που το πρωτοάκουσα δεν μπόρεσα να το πιστέψω. Αρχικά άκουσα στα δελτία ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης πως αριθμός των Μακεδόνων προσφύγων που έφτασαν στη χώρα μας ανέρχεται τους 9000. Η ίδια είδηση επιβεβαιώθηκε και από ραδιοφωνικούς σταθμούς. Οι Μακεδόνες ήρθαν στην Τουρκία…
Άρχισα να αμφισβητώ τις γνώσεις μου στην ιστορία, τα κεκτημένα μου στον πολιτικό τομέα και τις σχολικές μου γνώσεις για τα Βαλκάνια και τη Μακεδονία. Ήταν αλήθεια όσα άκουσα; Μήπως δεν ακούω καλά; Μήπως η τηλεόραση ‘κατά λάθος’ ανέφερε τη λέξη ‘Μακεδονία’;
Θεέ μου προφύλαξε με! Πως είναι δυνατόν, πνιγμένοι στις έμμονες ιδέες μας, να καλούμε ‘Μακεδόνες’ τους Αλβανούς αγνοώντας την ιστορία , τη θρησκεία και τον πολιτισμό τους. Το καταφέραμε και αυτό.
Βέβαια η έμμονη ιδέα συνεχίζει να υπάρχει. Όπως ονομάσαμε τους Κούρδους ‘ορεσίβιους Τούρκους’ εμπνευσμένοι από τους ήχους που έβγαζαν όταν περπατούσαν στο χιόνι, τώρα με τον ίδιο τρόπο καλούμε τους Αλβανούς ‘Μακεδόνες’.
Για όνομα του Θεού, τι πρέπει να πει κανείς σ’ αυτή τη ‘λογική’; Να υπενθυμίσουμε πως πριν από έναν αιώνα περίπου η χώρα μας ήταν η ίδια ένα σημαντικό ‘Μακεδονικό Ζήτημα’; Να εξηγήσουμε πως το μόνο στρατηγικό παρακλάδι της Τουρκίας στα Βαλκάνια είναι η Αλβανία; Να μιλήσουμε για την κατάντια μας να κυνηγάμε και να επιδιώκουμε έναν Παντουρκισμό χωρίς νόημα στην περιοχή;
Μέχρι που μπορούμε να πάμε με μία πολιτική που προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την Κουρδική διασπαστική κίνηση θυσιάζει την εξωτερική της πολιτική; Κρίμα…
Ω κράτος μου με το μεγαλείο σου! Παραμέλησες όλα όσα χαρακτηρίζουν ένα λαό, την ιστορία του, τον πολιτισμό του, την ύπαρξη του, την πολιτική του και έκανες τους Αλβανούς, Μακεδόνες. Μία ιστορία αναφέρει πως σε μία άσκηση που έκαναν οι μυστικές υπηρεσίες για να συλλέξουν τις σημαδεμένες με κόκκινη κορδέλα μαϊμούδες από το δάσος, η ΜΙΤ που αιχμαλώτισε την καμηλοπάρδαλη, την βασάνιζε για να ομολογήσει πως ήταν μαϊμού. Έτσι λοιπόν κι εσύ σε λίγο θα αναγκάσεις τους Αλβανούς να ομολογήσουν πως είναι Μακεδόνες…
Πρέπει να είσαι περήφανος για το επίτευγμα σου. Τουλάχιστον γνωστοποίησες σε όλον τον κόσμο την ξεχασμένη πραγματικότητα της ιστορίας (!) πως οι Αλβανοί είναι Μακεδόνες. Η Μακεδονία ανήκει στους Μακεδόνες! Οι Τούρκοι και οι Μακεδόνες είναι αδέρφια. Πρέπει όλοι να το γνωρίζουν αυτό.
Τουρκία μου, το μεγαλείο σου…..

Αθήνα 09 Απριλίου 2001

Σχόλια και Σημειώσεις του Σάββα Καλεντερίδη

Η ανάλυση συντάχθηκε από κύκλους που υποστηρίζουν την νεοοθωμανική πολιτική και προφανώς δεν συμφωνούν με την πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία στο θέμα των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου και των Σκοπίων.
Γίνεται πάντως φανερό ότι η Τουρκία ακολουθεί πολιτική συμπαράστασης προς την κυβέρνηση των Σκοπίων, για να καταδικάσει συλλήβδην τις αποσχιστικές κινήσεις και να δικαιολογήσει και τη δικιά της πολιτική στο Κουρδικό.
Σημειώνεται πάντως ότι η Τουρκία που είχε μεγάλα σχέδια για τις τουρκικές και μουσουλμανικές μειονότητες της Βαλκανικής, το γνωστό ‘Τουρκομουσουλμανικό Τόξο’, στην υπόθεση του Κοσσυφοπεδίου και του Τέττοβο τήρησε παθητική πολιτική στάση, σε σχέση με την ενεργή της ανάμειξη που είχε στον πόλεμο της Βοσνίας.
Εκτός αυτού, παρατηρείται ότι η θέση της Τουρκίας αποδυναμώνεται σε σχέση πάντα με τα δικαιώματα, τον αριθμό και τη θέση των τουρκικών κοινοτήτων του Κοσσυφοπεδίου και των Σκοπίων, που επισκιάζονται από τον αλβανικό εθνικισμό.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η μεγαλεπήβολη ‘Τουρκική Βαλκανική Πολιτική’ παρουσιάζει σοβαρή οπισθοδρόμηση, γεγονός που οφείλεται αφ’ ενός μεν στην υπερδραστηριοποίηση του ‘Αλβανικού Εθνικισμού’ και αφ’ ετέρου στα σοβαρά εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το τελευταίο διάστημα η Τουρκία.