΄Ομηρος Γ. Φωτιάδης
Με αφορμή την δημοσιοποίηση της έκθεσης με τίτλο, «Κούρδοι μετά τον Σαντάμ», όπου παρουσιάζετε και χάρτης με την Τουρκία διαμελισμένη, από το «Κέντρο Μελετών του Κογκρέσου» των ΗΠΑ, και την αναδημοσίευσή του από το έγκυρο ΜΜΕ της Τουρκίας, «INTERNETHABER». Την δημοσιοποίηση στην Ελλάδα, από τον Σάββα Καλεντερίδη και την ιστοσελίδα του, http://infognomonpolitics.blogspot.com/, η οποία και πρωτοπορεί στα θέματα της Εγγύς Ανατολής, πέραν των όσων άλλων. Θα επιχειρήσω μια ρεαλιστική και ταυτόχρονα υποθετική ανάλυση, εκλαμβανομένων υπόψη και άλλων παρομοίων αναφορών με προέλευση τις ΗΠΑ, κατά το πρόσφατο παρελθόν, οι οποίες κατά καιρούς είδαν το φως της δημοσιότητας, προκαλώντας πανικό στην Τουρκία.

Η γεωπολιτική αξία του Κουρδικού στοιχείου

Ο διαμελισμός του Τουρκικού μορφώματος που αυτοαποκαλείται κράτος, ήδη έχει προαποφασισθεί εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα…
Απορίας άξιον είναι το γεγονός πως στον χάρτη περιλαμβάνονται και τμήματα της Αρμενίας…
Είναι γνωστό πως στα σύνορα Τουρκίας-Αρμενίας, ζούνε αρκετές χιλιάδες Κούρδοι, και…από τις δύο πλευρές των συνόρων.
Πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητος, πληροφορίες για την ύπαρξη ικανών μαχητικών πυρήνων Κούρδων ανταρτών του ΡΚΚ στα χωριά των συνόρων, εντός του εδάφους της Αρμενίας. Μάλιστα άλλες πληροφορίες φέρουν ηγετικά στελέχη του ΡΚΚ να έχουν μετακομίσει από την Ν/Α Τουρκία και το Βόρειο Ιράκ, στις περιοχές αυτές.
Μια εξέλιξη η οποία από μόνη της δεν αποτελεί είδηση, αλλά συνδυαζόμενη με άλλες πρόσφατες εξελίξεις, καταδεικνύει την έναρξη μια νέας περιόδου του Κουρδικού αγώνα με τεράστιες γεωπολιτικές διαστάσεις…
Το γεγονός, ότι η Ρωσία απεκατέστησε «σχέσεις επαφής» και πάλι με το ΡΚΚ, μετά από τουλάχιστον 15 χρόνια, απουσίας της από τα πεπραγμένα στην Κουρδική επικράτεια, έχει ιδιαίτερα τεράστια αξία, και προεκτάσεις που επί του παρόντος είναι δυσδιάκριτες.
Η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, οι εξελίξεις στην Συρία, το Ιράν, ολόκληρη την Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία, ανέδειξαν ως σημαντικότατο ρυθμιστικό παράγοντα, για το νέο γεωπολιτικό στάτους της ευρύτερης περιοχής, τους Κούρδους.
Ο σκληρός ανταγωνισμός στις περιοχές αυτές για τους αγωγούς ενέργειας, η επερχόμενη κρίση της διαχείρισης των υδάτων του Τίγρη και του Ευφράτη, και της Μέσης Ανατολής, στο άμεσο παρών και το απώτερο μέλλον, αναδεικνύει τον Κουρδικό παράγοντα, ως κυρίαρχο και σημαντικό «παίκτη» για την τελική διαμόρφωση του «οδικού ενεργειακού
χάρτη» και του «χάρτη υδάτινων πόρων» της Μεσοποταμίας και Μέσης Ανατολής. Οι λοιπές επεκτάσεις των ως άνω προαναφερομένων δεδομένων, και η ανάλυσή τους, θα χρειάζονταν πολλές σελίδες για την διατύπωσή τους. Τα αποτελέσματά τους, θα φάνταζαν ουτοπικές υποθέσεις εργασίας, για το ευρύ κοινό, αλλά για τους ειδικευμένους ειδήμονες της γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής, μια επερχόμενη πραγματικότητα.
Ο απουσιάζων Ρωσικός παράγων στις εξελίξεις αυτές, έδωσε την δυνατότητα στις ΗΠΑ να σχεδιάζουν με κάποια άνεση και να αναλύουν, χωρίς ιδιαίτερους βαθμούς δυσκολίας, και θα περίμενε κανείς την τάχιστη επικράτηση τους στις περιοχές που επιχειρούν. Αντιθέτως διαπιστώνουμε πως τα αποτελέσματα είναι εκ διαμέτρου αντίθετα από τα επιδιωκόμενα. Φυσικά εκλαμβανομένων και άλλων παραγόντων πέραν του Ρωσικού, και είναι γνωστοί και λίαν σημαντικοί.
Μέσα στις αναλυτικές αστοχίες και τις επιχειρησιακές αποτυχίες των ΗΠΑ, ο Κουρδικός παράγων αναδεικνύεται ως ο μόνος σταθερός παράγων και αξιόπιστος συντελεστής στην ευρύτερη περιοχή, με τις φυλετικές και θρησκευτικές αστάθειες και την συνεχώς ανοδική ρευστότητα.
Η επάνοδος της Ρωσίας στην περιοχή και η «σχέση επαφής» με τον μόνο ισχυρό και αξιόπιστο παράγοντα της περιοχής , αλλάζει άρδην τα δεδομένα.
Συγκεκριμένα, η «αποκατάσταση επαφής» με το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα προδιαγράφει νέες μελλοντικές εξελίξεις.
Με μια πρώτη ματιά, ο Κουρδικός παράγων, με την σταθερότητα της συμπεριφοράς του, την θρησκευτική του μετριοπάθεια, τον πολιτικό ρεαλισμό του, την ενότητα του η οποία διαδέχθηκε τον διχασμό μεταξύ των ηγετών του, το αγωνιστικό και ακλόνητο φρόνημα του Κουρδικού λαού, την ομοιογένειά του γεωγραφικά και την συμπαγή παρουσία του, αποτελούν τον ουσιαστικό παράγοντα και τον μόνο πυλώνα, αξιοπιστίας για την ειρηνική διαμόρφωση του ενεργειακού οδικού και παραγωγικού χάρτη στην περιοχή, και την διαχείριση των υδάτων της πολύπαθους Μέσης Ανατολής.
Η σωφροσύνη και ο πολιτικός ρεαλισμός των νυν Κούρδων ηγετών, φαίνεται πως θα εξασφαλίσουν την διαμόρφωση του νέου γεωπολιτικού και γεωστρατηγικού χάρτη, με όσο δυνατόν, λιγότερες συγκρουσιακές παρενέργειες και ανθρωπιστικές καταστροφές.
Ο Κουρδικός παράγων στην ευρύτερη περιοχή, είναι σαφέστατα «εξισορροπιστικός». Είναι ισχυρά «διαμεσολαβητικός» μεταξύ της ασταθούς Ανατολής και της ορθολογιστικής Δύσης.
Προβάλει ως ο μόνος, παράγων που διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία, τα οποία θα απορροφήσουν τις όποιες εντάσεις, και θα μπορέσει να αποτελέσει φορέα σύγκλισης και συνεργασίας για τα συμφέροντα Ανατολής και Δύσης στην ευρύτερη περιοχή.
Είναι ο «γεωπολιτικός συνδετικός κρίκος» της ευρύτερης περιοχής. Ο μόνος «γεωστρατηγικός κρίκος» που μπορεί να μεταβάλει τις «αντιθέσεις» σε «συγκλίσεις». Να δώσει την απαιτούμενη σταθερότητα για την σύγκλιση των συμφερόντων Ανατολής και Δύσης. Η παρουσία του Κουρδικού παράγοντα, εξ ορισμού και μόνο, αμβλύνει τις ισχυρές αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις συμφερόντων, μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Ο Ρωσικός παράγων, μετά μεγάλη απουσία από την περιοχή, διαθέτοντας ικανή αναλυτική και προβλεπτική ικανότητα, επανήλθε με προσοχή και εισέρχεται εκ νέου στα τεκταινόμενα, το γεωπολιτικό γίγνεσθαι και σχεδιάζει την νέα γεωστρατηγική του παρουσία σε όλους τους τομείς. Διέκρινε η Ρωσία, πως οι εξελίξεις της περιοχής έχουν άμεσο αντανακλαστικό αντίκτυπο τόσο στις επιδιώξεις της στην Μαύρη Θάλασσα, όσο και στην Κασπία. Τα αποτελέσματα και η τελική διαμόρφωση του στάτους στην περιοχή, επηρεάζουν βαθύτατα τα σχέδια της Ρωσίας για την ευρύτερη ενεργειακή της πολιτική. Ο Ρωσικός παράγων διέκρινε πως ο Κουρδικός παράγων, είναι ο μόνος συντελεστής που θα μπορούσε να εγγυηθεί την ασφάλεια των γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών του συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή.
Ο Κουρδικός παράγων, παρουσιάζεται ως ο μόνος αξιόπιστος και ανιδιοτελής συνομιλητής για την ειρήνη στην περιοχή. Δεν έχει τις Συριακές «αγκυλώσεις» του παναραβισμού, του Ιρανικού φονταμενταλισμού, της Ιρακινής αποσάθρωσης, του Τουρκικού ιμπεριαλισμού. Η απόδοση κρατικής υπόστασης στον Κουρδικό παράγοντα, εκ μέρους της διεθνούς κοινότητος, θα της ανταποδώσει ετεροβαρή
πλεονεκτήματα για την ειρηνική επίλυση των προβλημάτων και την ειρηνική συνύπαρξη, σε όλους τους τομείς στην περιοχή. Δεκαετίες, η ευρύτερη περιοχή σπαράσσεται από συγκρούσεις, πολέμους και η ανέχεια και υπανάπτυξη των λαών της περιοχής, προδιαγράφουν ένα σκεώδες μέλλον γι΄αυτούς.
Ο Κουρδικός παράγων προβάλει, ως ο μόνος παράγων αισιόδοξης έμπνευσης για ειρήνη, ανάπτυξη και ευημερία στην περιοχή.
Η τεράστια ανάπτυξη και οι δείκτες της στις Κουρδικές περιοχές, είναι πρωτοφανείς για τα διεθνή δεδομένα! Οι Κούρδοι δείχνουν μια εκπληκτική ικανότητα ανάπτυξης σε όλα τα επίπεδα, παρά τους σοβαρούς ανασταλτικούς παράγοντες που είναι ενεργοί στην περιοχή. Το Βόρειο Ιράκ-Νότιο Κουρδιστάν,
αναπτύσσεται ραγδαία και συνάμα βοηθά τον πολύπαθη Ιρακινό Νότο, γεγονός που εντυπωσιάζει υπερθετικά τις δυνάμεις κατοχής των ΗΠΑ και την Δύση γενικότερα.

Η γεωγραφική ολότητα του Κουρδικού στοιχείου

Μια απλή ανάγνωση του χάρτη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, μας καταδεικνύει όμως, πως ο Κουρδικός παράγων, περιγράφεται στην γεωγραφική του ολότητα. Η υπάρχουσα περιοχή που φιλοξενεί τον οργανωμένο διοικητικά Κουρδικό παράγοντα, είναι το Βόρειο Ιράκ που αποτελεί τμήμα του Νοτίου Κουρδιστάν.
Το γεωγραφικό αυτό τμήμα, σε σχέση με την λοιπή γεωγραφική ολότητα των Κουρδικών περιοχών, καταγράφεται αριθμητικά, ως το ¼ περίπου της συνολικής εδαφικής κάλυψης
από συμπαγείς και ομοιογενείς Κουρδικούς πληθυσμούς. Ο κορμός και η πλειοψηφία των Κουρδικών πληθυσμών, βρίσκεται στα εδάφη του Τουρκικού κράτους. Οι Κουρδικές περιοχές που βρίσκονται υπό Τουρκικό κρατικό έλεγχο, είναι κυρίαρχες στην γεωγραφική ολότητα, της Κουρδικής επικράτειας.
Το ζητούμενο είναι, πως εκ των πραγμάτων και των μελλοντικών εξελίξεων, η Κουρδική γεωγραφική ολότητα, θα οδηγηθεί σε μια πορεία «ενότητας» για να έχει ουσιαστική αξία. Η προαναφερόμενη «Κουρδική γεωγραφική ολότητα», υπό «ενοποιημένη μορφή» θα είναι η μόνη ικανή να αποδώσει τα αναμενόμενα πλεονεκτήματα για την ειρήνη και ευημερία της ευρύτερης περιοχής. Για την σύγκλιση των συμφερόντων Ανατολής και Δύσης. Ο «γεωγραφικός σύνδεσμος» Ανατολής και Δύσης, ο «δίαυλος συνεργασίας» Δύσης και Ανατολής, ο «καταλύτης ασφαλείας» της πολύπαθους Μέσης Ανατολής.
Η ολοκλήρωση της «γεωγραφικής ενότητας» των Κουρδικών πληθυσμών, θα προβάλει μια Πατρίδα, ένα ΄Εθνος, ένα Κράτος, εγγυητή της ασφάλειας και συνεργασίας από τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, έως την Μεσόγειο, στην καρδιά της Εγγύς και Μέσης Ανατολής. Στην «παγκόσμια νήσο» της Ευρασίας, ο έλεγχος της οποίας προκάλεσε δύο παγκοσμίους πολέμους. Ο ενεργειακός έλεγχος των οδών της «Ευρασιατικής παγκοσμίου νήσου» προβάλει ως παράγων μεγάλης αστάθειας με παγκόσμιες προεκτάσεις, και με μεγάλες πιθανότητες, μεγάλων περιφερειακών συγκρούσεων.
Ο εντεταλμένος τοποτηρητής της Δύσης, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της, στην ευρύτερη περιοχή, η Τουρκία, πολλαπλώς απεδείχθη, πως είναι παντελώς ανίκανη για τον ρόλο που της ανατέθηκε. Χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί τον ρόλο της, για την εξυπηρέτηση των ιδίων της συμφερόντων, μέσα από ένα κράτος μαφία το οποίο καταδυναστεύει τους υπηκόους του και τους όμορους Λαούς της περιοχής.
Η τακτική αυτή της Τουρκίας, η στρατηγική και η πολιτική της, δημιούργησε τεράστια προβλήματα διεθνούς εμβελείας στην ευρύτερη περιοχή. Ο κύριος υπεύθυνος για την τεράστια διαχρονική αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή είναι η Τουρκία. Σαφέστατα η μονομερής και μονοσήμαντη υπέρ της Δύσης, πολιτική της δημιούργησε αντανακλαστικές αντιδράσεις της Ανατολής. Η Τουρκία είναι ο «διχαστικός γεωπολιτικός παράγων» μεταξύ της παρακμάζουσας Δύσης και της υπανάπτυκτης Ανατολής. Αντί να λειτουργήσει ως «γεωπολιτικός αποσβεστήρας» των πάσης φύσεως εντάσεων, και πεδίο συνεργασίας στην επικράτεια της Ευρασιατικής Νήσου, Μέσης Ανατολής και Κεντρικής Ασίας, λειτούργησε και λειτουργεί, ως παράγων αστάθειας και διχασμού. Με Οθωμανική δολιότητα, νομαδική πονηριά και ασιατική κακία, εξασκεί μια πολυσχιδή και πολυειδή πολιτική, δεκαετίες τώρα.
Η παρακμάζουσα και κουρασμένη Δύση, άρχισε να αντιλαμβάνεται τον δόλιο νεοθωμανισμό της Τουρκίας και σαφέστατα, μετά από εντονότατους προβληματισμούς, βρίσκεται σε πορεία «αναζήτησης»…
Η Ανατολή, αντελήφθη πλέον από τα Ουράλια και το Ορμούζ, μέχρι την Γάζα και τα υψίπεδα του Γκολάν, πως η δόλια πολιτική της Τουρκίας, υποδαυλίζει τις αντιθέσεις των λαών, υπονομεύει κάθε προοπτική χρηστής και ευώδους συνεργασίας τους, για δικό της όφελος, ενώ ταυτόχρονα προβάλει ως ισχυρός περιφερειακός παίκτης…
Ανατολή και Δύση, προβληματισμένες και σε πορεία «αναζήτησης»…
Η αντιδράσεις του Κουρδικού Λαού έναντι στην τυραννία και την βάρβαρη Τουρκική κατοχή, απέδειξαν πως ο «γίγαντας έχει ξύλινα πόδια»…
Ο αγώνας του Κουρδικού λαού κατέδειξε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, πως η Τουρκία δεν είναι αυτή που αυτοπροβάλλεται…
Αυτή η «αποκλειστικότητα» των Κούρδων, δίδει τις πλέον κατάλληλες απαντήσεις στους προβληματισμούς Ανατολής και Δύσης, ενώ η «γεωγραφική Κουρδική ύπαρξη» δίδει τέλος στις «αναζητήσεις» τους…
Ο χάρτης του Κογκρέσου όπως και άλλοι χάρτες, που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητος, είναι ένα σύμμεικτο προϊόν, προβληματισμού και αναζήτησης.
Η διαχρονική υπαρξιακή γεωγραφική ολότητα του Κουρδικού στοιχείου, ως μια πραγματικότητα, αποδεκτή πλέον, έγινε αντικείμενο υποθέσεων εργασίας οι οποίες συνοδεύονται από τα χαρτογραφικά ολογράμματά τους.
Η ενοποίηση της γεωγραφικής υπόστασης του Κουρδικού στοιχείου, αποδίδει ένα τεράστιο ΄Εθνος μέσα στα όρια ενός Κράτους, στην καρδιά της «Ευρασιατικής νήσου» και πέρα από αυτήν, το οποίο έχει όλα εκείνα τα στοιχεία για να γίνει ευπρόσδεκτο και αποδεκτό πλήρως από Ανατολή και Δύση!
Φαίνεται πως ο ρόλος της Τουρκίας τελείωσε στην περιοχή… Για Ανατολή και Δύση. Πέρασαν δεκαετίες για να γίνει αντιληπτό, αλλά τελικώς έγινε!

Η ανθρωπογεωγραφία του Κουρδιστάν

Στο Βόρειο Ιράκ, λειτουργεί ήδη, με κρατική μορφή και στοιχεία το αμιγώς Κουρδικό του στοιχείο. Περιοχή την οποία ονομάζουμε « Νότιο Κουρδιστάν».
Στην Ν/Α Τουρκία, όπου ζουν οι συμπαγείς και πολυπληθείς Κουρδικοί πληθυσμοί, αρεσκόμεθα να την κατονομάζουμε «Βόρειο Κουρδιστάν»,λανθασμένα κατά την άποψή μου. Η περιοχή του «Βορείου Κουρδιστάν» βρίσκεται στις περιοχές του Ερζερούμ, στα σύνορα με την Αρμενία και εντός αυτής, έως τις ακτές της Μαύρης θάλασσας.
Οι περιοχές της Ν/Α Τουρκίας, αποτελούν το «Κεντρικό Κουρδιστάν».
΄Αλλωστε σύμφωνα και με τον χάρτη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, αυτό το συμπέρασμα προκύπτει. Πλήθος άλλα απειράριθμα στοιχεία συνηγορούν και πιστοποιούν την άποψή μου.
Εξετάζοντας επιγραμματικά, την «γεωγραφική Κουρδική ολότητα» κατά τις τελευταίες δεκαετίες, αντιλαμβανόμεθα πως η δόλια Τουρκική πολιτική, κατάφερε να διχάσει σοβαρά τους Κούρδους ηγέτες, στα τμήματα του Νοτίου Κουρδιστάν που βρίσκονταν στο έδαφος του Ιράκ. Είναι γνωστοί οι εμφύλιοι σπαραγμοί μεταξύ Μπαρζανί – Ταλαμπανί, οι οποίοι πολλές φορές ως ενεργούμενα της ΄Αγκυρας, χτύπησαν πισώπλατα
τον πλέον ισχυρό και προβεβελημένο Κούρδο ηγέτη τους οπαδούς του, και την οργάνωσή του. Τον Αμπτουλάχ Οτσαλάν και το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα.
Η ιδιοτελής πολιτική των ως άνω Κούρδων ηγετών, κατά ένα μεγάλο μέρος φέρει την ευθύνη της κατάληξης του Α. Οτσαλάν στις Τουρκικές φυλακές…
Εάν επικρατούσε το «ομόαιμον», η αδελφοσύνη, η αλληλεγγύη, ο Α. Οτσαλάν, θα μπορούσε όταν εγκατέλειψε την Συρία, να βρεθεί μεταξύ των αδελφών του στο Βόρειο Ιράκ. Ο ίδιος ο Α. Οτσαλάν, στην συνέντευξη που φιλοξενεί ο κ. Σάββας Καλεντερίδης,
προβάλει ως αιτία, τους πιθανούς μαζικούς Τουρκικούς βομβαρδισμούς στο Βόρειο Ιράκ για την εξόντωσή του, και τις καταστροφές που θα επέφεραν στους Κουρδικούς πληθυσμούς. Προσωπικά, αμφισβητώ την αναφορά του « ΄Απο», η οποία φρονώ πως έγινε για άλλους σκοπούς. Κάλλιστα θα μπορούσε να βρει καταφύγιο, με πλήρη μυστικότητα, και σε ασφαλείς περιοχές, χωρίς εμπλοκές της Τουρκικής αεροπορίας.
Σαφέστατα, οι Κούρδοι ηγέτες, θα υφίστανται πιέσεις ανάλογες με αυτές της Συρίας.
Στην Ιρακινή πραγματικότητα, του 1999, είναι αμφίβολο εάν θα είχαν αποτέλεσμα οι Τουρκικοί εκβιασμοί και πιέσεις. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες φυσικά, που δεν θα ήθελα να αναφέρω επί του παρόντος, για το ενδεχόμενο καταφυγής στο Βόρειο Ιράκ, του Α. Οτσαλάν.
Οι εποχές του διχασμού περάσανε για τους Κούρδους. ΄Εκαναν τον αδελφοκτόνο και θανατηφόρο κύκλο τους και αποτελούν πλέον παρελθόν.
Στο Βόρειο Ιράκ, βρίσκονται εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδοι πρόσφυγες από την Ν/Α Τουρκία, από τα περίπου 4.000 χιλιάδες χωρία που ισοπέδωσε η Κεμαλική μπότα.
Πλήθος μαχητές της ελευθερίας και ισχυρές δυνάμεις αντίδρασης στην Τουρκική κατοχή και τυραννία, βρίσκονται στα εδάφη του Βορείου Ιράκ, συνεργαζόμενοι με τους αδελφούς και συμμαχητές τους στην Ν/Α Τουρκία.
Είναι τα μέλη του ΡΚΚ και των λοιπών οργανώσεών του, τα οποία έγιναν πλέον αποδεκτά από τους παλαιούς Κούρδους ηγέτες αντιπάλους τους.
Φανταστείτε τον Α. ΄Οτσαλάν, να ήταν εκτός της φυλακής, αυτές τις ώρες της κορύφωσης του Κουρδικού Αγώνα στην Τουρκία…Η σκέψη και μόνον, προκαλεί ρίγη τρόμου στους Τούρκους πασάδες!
Οι Κούρδοι ηγέτες παρουσιάζονται πλέον ενωμένοι, μπροστά στην προοπτική ίδρυσης κράτους στο Βόρειο Ιράκ. Όμως οι περιοχές αυτές του γεωγραφικού τμήματος του Βορείου Ιράκ, όπως προανέφερα, αποτελούν ένα μέρος του Νοτίου Κουρδιστάν.
Οι μεγάλες μάζες των Κουρδικών πληθυσμών, βρίσκονται στο έδαφος της Τουρκίας.
Εκλαμβανόμενης της «Κουρδικής ανθρωπογεωγραφίας» όπως αυτή έχει αποτυπωθεί και χαρτογραφηθεί από πλήθος ετερόκλητα στοιχεία ,πηγές και όργανα διεθνώς, και πρόσφατα από το Κογκρέσο των ΗΠΑ, βλέπουμε πως τα 2/3 του «γεωγραφικού Κουρδιστάν» βρίσκονται εντός της Τουρκικής κρατικής επικράτειας.
Η πληθυσμιακή καταγραφή των μεγάλων Κουρδικών πληθυσμιακών μαζών, είναι σχεδόν αδύνατη, λόγο των μεθοδεύσεων του Τουρκικού κράτους.
Επανερχόμενος στην «ανθρωπογεωγραφική απεικόνιση» του Κουρδικού στοιχείου, ως ενός ασφαλούς στοιχείου αναφοράς, θα ταυτίσω τα 2/3 του με τις περιοχές της Τουρκίας.
Είναι παγκοσμίως γνωστό, και δεν αμφισβητείτε από κανέναν, πως ο απόλυτος και αποκλειστικός ηγέτης των 2/3 της «Κουρδικής γεωγραφικής ολότητας» και των 2/3 της καταγεγραμμένης «Κουρδικής πληθυσμιακής ολότητας», είναι ο φυλακισμένος ηγέτης του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, Αμπντουλάχ Οτσαλάν!
Το ΡΚΚ, ιδρύθηκε ως οργάνωση και κόμμα, με βαθύτατες σοσιαλιστικές και μαρξιστικές καταβολές. Συνδέθηκε ιδεολογικά με τον κομμουνισμό, αν και παρέμεινε, σε σχέση ισορροπίας με την τέως ΕΣΣΔ και δεν διατηρούσε σχέσεις εξάρτησης.
Συνδέθηκε περισσότερο με τον Μπααθικό σοσιαλίζων καθεστώς της Συρίας, και τους εκδηλωτικούς σοσιαλιστές Παλαιστινίους μαχητές και οπαδούς της ΟΑΠ του Γιάσερ Αραφάτ. Παρά την επωνυμία του και τους συμβολισμούς του το ΡΚΚ, κράτησε μέρος της σοσιαλιστικής ιδεολογίας, και δεν την υιοθέτησε καθολικά. Ενστερνίσθηκε τα στοιχεία εκείνα, τα οποία αναφέρονται στα ανθρώπινα δικαιώματα, στα δικαιώματα ελευθερίας της έκφρασης, της παιδείας και της εργασίας. Ποτέ, ο Ηγέτης του ΡΚΚ και οι οπαδοί του δεν έκαναν αναφορές στην ύπαρξη «Κουρδικού Προλεταριάτου». Ο Α. Οτσαλάν, ερμήνευσε και απέδωσε τις θεωρίες του Μάρξ και του ΄Εγκελς, με «Κουρδική Σκέψη».
Απέδωσε το ιδεολογικό υπόβαθρο του ΡΚΚ ως κόμματος, μεθερμηνεύοντας τους σοσιαλιστές-κομμουνιστές θεωρητικούς με «Κουρδικό τρόπο».
Το ΡΚΚ ως κόμμα χρωματίζεται με έναν ιδιότυπο «Κουρδικό σοσιαλισμό» ο οποίος στην ουσία του και στην έκφρασή του, είναι ανθρωπιστικός και συνάμα βαθύτατα εθνικός. Μοιάζει με τον «παναραβικό σοσιαλισμό» με όλες όσες, τις εθνιστικές του εκφράσεις και καταβολές. Το ΡΚΚ ως κόμμα απαιτεί τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Κούρδων. Απαιτεί το δικαίωμά τους, στην διαφορετικότητα, την παιδεία την ισονομία και ισοπολιτεία, από το Τουρκικό τυραννικό και αυταρχικό καθεστώς.
Σαφέστατα, το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα, δεν θα μπορούσε να ήταν φιλελεύθερο, καπιταλιστικό. Με τα εκατομμύρια Κούρδων κάτω από τα όρια της φτώχειας, χωρίς τα στοιχειώδη μέσα για μια αξιοπρεπή ζωή, χωρίς ουδεμία υποδομή, αποτέλεσμα της Τουρκικής ακροδεξιάς πολιτικής, δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο, από σοσιαλιστικό. Είναι απορίας άξιο, πως δεν ακολούθησε την οδό των πλέον ριζοσπαστικών ακροαριστερών κινημάτων, υφιστάμενο την καταπίεση, ενός Τουρκικού καθεστώτος, προϊόντος της «ιμπεριαλιστικής Δύσης», της δεκαετίας του ΄80!
Το ΡΚΚ αναγκάστηκε να λάβει αντίμετρα ενάντια στις δολοφονικές πρακτικές του Τουρκικού Κράτους. Πολλοί αναφέρονται για «Τουρκικό παρακράτος». Είναι λανθασμένη η έκφραση αυτή. Δεν υπάρχει παρακράτος. Το ίδιο το Τουρκικό κράτος είναι αυτό που καταπιέζει, βασανίζει, σκοτώνει, ξεριζώνει, ερημώνει, και συστηματικά επιδίδεται σε γενοκτονία των Κούρδων.
Τα «αμυντικά αντίμετρα» έναντι της συστηματικής Τουρκικής γενοκτονίας, δεν θα μπορούσαν να είναι άλλα, από την ανάληψη ένοπλης άμυνας και ριζοσπαστικών πολιτικών εκδηλώσεων και αντιδράσεων.
Το ΡΚΚ μετεξελίχθηκε σύμφωνα με τις εκάστοτε επιταγές των καιρών. Εάν μελετήσουμε τα πρακτικά, των ετησίων Συνεδρίων του ΡΚΚ, θα διαπιστώσουμε, μια εκπληκτική καταγραφή και γνώση, της Τουρκικής πραγματικότητας, αλλά και του συνεχούς μεταβαλλόμενου διεθνούς περιβάλλοντος.
Μετά το οδυνηρό 1999, καθώς χάθηκε η άμεση και προσωπική παρουσία του ηγέτη του ΡΚΚ με την φυλάκισή του, το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα, παρουσίασε μια κάμψη
στην δράση του, τόσο την πολιτική, όσο και την αμυντική ένοπλη.
Εδώ και 2 χρόνια όμως, η δράση του ΡΚΚ παρουσιάζει μια συνεχόμενη ανοδική δυναμική σε όλα τα επίπεδα. Η ένοπλη αμυντική αντίδραση των Κούρδων έναντι των περίπου 160.000 Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και δυνάμεων ασφαλείας, οι οποίοι επιτίθενται συνεχώς με απίστευτο μένος εναντίων τους, είναι παροιμιώδης!
Ούτε τα εκατοντάδες άρματα μάχης, τα δεκάδες επιθετικά ελικόπτερα, τα Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, και ότι ποιο σύγχρονο έχει να επιδείξει η Τουρκία, δύνανται να κάμψουν το φρόνημα και την μαχητική αξία του ενόπλου σώματος των Κούρδων.
Εδώ και δύο χρόνια, βλέπουμε συνεχείς επιθέσεις της Τουρκίας, σε συνεργασία πολλές φορές με το Ιράν, μυστικές συνεργασίες και κατασταλτικές ενέργειες με την Συρία.
Η συντονισμένη δράση των τριών αυτών χωρών για την εξαφάνιση του Κουρδικού αγώνα από τις περιοχές τους, είναι πλέον εντονότατη.
Παρά τον τεράστιο όγκο πόρων και μέσων, τις αδιάλειπτες μεγάλης έκτασης επιθέσεις και επιχειρήσεις ειδικά της Τουρκίας, αλλά και των Ιράν-Συρίας, αντί να μειώνεται η δράση των Κούρδων, συνεχώς αυξάνεται!
Είναι πρωτοφανές και πρωτόγνωρο για τα παγκόσμια χρονικά, τρεις χώρες με σημαντικές ένοπλες δυνάμεις και ισχυρότατους μηχανισμούς ασφαλείας και καταστολής, να μην μπορούν να καταστείλουν το φρόνημα και την αμυντική ισχύ ενός γηγενούς πληθυσμού, ο οποίος πλήρως απομονωμένος και στερούμενος κάθε δυνατής βοήθειας, αντιστέκεται με μεγάλη επιτυχία για μεγάλο χρονικό διάστημα!
Δύο τινά συμβαίνουν. ΄Η αυτές οι τρεις χώρες είναι ανίκανες, ή ο γηγενής πληθυσμός, διαθέτει ισχυρότατους αμυντικούς μηχανισμούς και έχει μια τεράστια ικανότητα, αντοχής και απορρόφησης της τεράστιας μάζας και όγκου πιέσεων που δέχεται.
Σαφέστατα ισχύει το δεύτερο, καθώς είναι γνωστό πως και οι τρεις χώρες, διαθέτουν και μέσα και πόρους και ικανότητες!

Η «Κουρδική Ιντιφάντα» και το «Μανιφέστο Οτσαλάν»

Ο Κουρδικός λαός εφαρμόζει το δόγμα του «πολίτη-οπλίτη» με τεράστια επιτυχία! Στις αμυντικές του ένοπλες επιχειρήσεις, επιδεικνύει τεράστια ευελιξία και αποτελεσματικό-
τητα! Η στρατιωτική ιστορία, μελλοντικά θα καταγράψει τις μεθόδους και τακτικές των Κούρδων ως τις πλέον επιτυχημένες παγκοσμίως!
Ανανεωμένο το ΡΚΚ, αυτήν την στιγμή, βρίσκεται στην ακμή της δράσης του.
Σε πολιτικό επίπεδο, βλέπουμε να γεννάται μια «Κουρδική Ιντιφάντα» που κλονίζει συθέμελα τα σπλάχνα της Τουρκίας! Πρόσφατα, πολλές πόλεις και μεγάλα αστικά κέντρα της Τουρκίας, συγκλονίστηκαν και συνεχίζουν ακόμη, από τις μαζικές κινητοποιήσεις των Κούρδων πολιτών. Με αφορμή πληροφορίες που φέρουν τον Κούρδο Ηγέτη, Α. Οτσαλάν, να υπέστη βασανισμούς, από τους δεσμώτες του, εκατομμύρια οπαδοί του σε ολόκληρη την Τουρκική επικράτεια, ξεσηκώθηκαν διαμαρτυρόμενοι ενάντια στις τρομοκρατικές τακτικές του Τουρκικού κράτους!
Σημειώθηκαν μεγάλες συγκρούσεις και πολλά αστικά κέντρα τέθηκαν εκτός του ελέγχου των Τουρκικών Αρχών. Ολόκληρες πόλεις πέρασαν υπό απόλυτο Κουρδικό έλεγχο!
Συγκεντρώσεις συμπαράστασης μαζικού χαρακτήρα σημειώθηκαν από την Κουρδική διασπορά, σε όλη την Ευρώπη! Οι Κούρδοι εξεγέρθηκαν! Όπως αναφέρει ο φυλακισμένος Ηγέτης τους, το φαινόμενο αυτό, ξεπερνά την έννοια της «επανάστασης».
Δεν είναι προϊόν αυθορμητισμού, ή συγκαιριακή αντίδραση. Είναι μια πράξη πολιτική.
Είναι μια εξέγερση με όραμα και στόχους. Μια πολιτική πράξη με συμβατικές απαιτήσεις της χάρτας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας των λαών.
Στο ένοπλο- αμυντικό επίπεδο, η Τουρκία καταγράφει σοβαρές στρατηγικές ήττες, ακόμα και με καταρρίψεις επιθετικών ελικοπτέρων και μαχητικών αεροσκαφών της!
Μετά τις λαμπρές νίκες των Κούρδων πολιτών-οπλιτών, η «παλλαϊκή άμυνα» στις αχανείς Κουρδικές περιοχές έλαβε πλέον μαζική μορφή.
Με την πολιτική αντίδραση και την ένοπλη άμυνα σε πλήρη συντονισμό, το ΡΚΚ πέρασε από την παθητική πολιτική του στάση και την υποτυπώδη ένοπλη αντίδραση, σε ενεργητική πολιτική αντίδραση και ένοπλη δράση.
Το ΡΚΚ φαντάζει πλέον ιδιαίτερα ώριμο. Τόσο στα απόκρημνα όρη, όσο και στα πεζοδρόμια.
Το ΡΚΚ άλλαξε! ΄Αλλαξε ιδεολογικούς προσανατολισμούς και προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει, να ζήσει και να αναπτυχθεί.
Κατά βάσην, πλέον ανθρωπιστικό και κοινωνικά σοσιαλιστικό, απεκδύθηκε τον αναχρονιστικό μανδύα των καταβολών του Μπααθικού σοσιαλισμού και του κομμουνιστικού ιδεαλισμού, και πορεύεται ιδεολογικά ανανεωμένο. Ενσωματώνει όλα εκείνα τα στοιχεία, του Κουρδικού εθνοτισμού, της Κουρδικής παιδείας, ιστορίας και παράδοσης. Αιτείται και απαιτεί για τους Κούρδους τα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα, τις αξίες και ελευθερίες της σύγχρονης κοινωνίας.
Το ΡΚΚ είναι ιδεολογικά το κόμμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κούρδων. Είναι το κόμμα της ελευθερίας και της κοινωνικής προόδου.
Το ΡΚΚ έχει να αντιμετωπίσει τυραννικά καθεστώτα, ρατσιστικές συμπεριφορές και συνεχής δολοφονικές εκδηλώσεις γενοκτονίας. ΄Αμύνεται! Αντιτάσσει την ένοπλη άμυνα έναντι της τυραννίας και του αφανισμού.
Το ΡΚΚ ενηλικιώθηκε το 1999! Με την απαγωγή του Ηγέτη του από την CIA και την παράδοσή του στους Τούρκους. Η ενηλικίωση του ΡΚΚ ήρθε μέσα από τις οδύνες και τους σπαραγμούς που έφερε η στέρηση της φυσικής παρουσίας του Ηγέτη του. Του «πατέρα του». Το ΡΚΚ είναι όντως ένα προσωπικό κόμμα! Είναι το κόμμα του «ενός» για να ζήσουν οι «πολλοί»! Είναι το κόμμα ενός Κούρδου και η οργάνωση όλων των Κούρδων! Πρώτος μεταξύ ίσων, ο φυλακισμένος ηγέτης του ΡΚΚ, βλέπει την ενηλικίωση του δημιουργήματός του, να ολοκληρώνεται, διατηρώντας ακμαιότατα τα εφηβικά του στοιχεία, την νιότη του, την μαχητικότητά του, το χαμόγελό του!
Το ΡΚΚ είναι το κόμμα και η ανθρωπιστική-κοινωνική οργάνωση όλων των Κούρδων της Τουρκίας , Συρίας, Ιράν και μέρους του Ιράκ. Το ΡΚΚ είναι η οργάνωση που ένωσε και έχει στις τάξεις της, όλους τους Κουρδικούς πληθυσμούς της διασποράς!
Το ΡΚΚ είναι ένα διεθνές κόμμα. ΄Ισως η μεγαλύτερη οργάνωση παγκοσμίως! Δεκάδες εκατομμύρια Κούρδοι σε όλη την υφήλιο, ζούνε υπό την σκέπη του και πολιτικοποιούνται από τις ιδεολογικές επιταγές του.
Οι οπαδοί του ΡΚΚ στην Συρία και το Ιράν, ανέλαβαν και αυτοί ένοπλη αμυντική δράση.
Οργανώθηκαν στην ένοπλη άμυνα και με το πορτραίτο του Ηγέτη τους, αποφάσισαν να ζήσουν στα ορεινά και στις έρημους με απίστευτες στερήσεις, αλλά ελεύθεροι!
Το ΡΚΚ παραμένει ακατάβλητο και μαχητικό σε ολόκληρη την «Κουρδική επικράτεια»!
Η «Κουρδική οντότητα» παγκοσμίως έχει εξεγερθεί! Το μήνυμα του Ιμραλί, καλεί τους Κούρδους σε εγρήγορση. Σε επαγρύπνηση και ενδυνάμωση του αγώνα τους!
Ο φυλακισμένος Ηγέτης του, είναι πρεσβευτής της ελευθερίας. Ο αδικημένος Ηγέτης του είναι ο κήρυκας των δικαίων του Λαού του. Ολόκληρη η Τουρκία αποτελεί μια τεράστια φυλακή για τους Κούρδους! ΄Ολοι οι Κούρδοι φυλακισμένοι στο Ιμραλί!
Μόνο η Τουρκία θα μπορούσε να φυλακίσει έναν ολόκληρο λαό μέσα σε ένα και μοναδικό κελί!
Τα τελευταία κελεύσματα και οι αναφορές στον Κουρδικό αγώνα, του φυλακισμένου Ηγέτη του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτσαλάν , αποτελούν το «Κουρδικό Μανιφέστο» που εμπνέει την «Κουρδική Ιντιφάντα»!

Αντί επιλόγου

Δύση και Ανατολή αποκατέστησαν σχέσεις και επαφές με το ΡΚΚ. Δείχνουν σεβασμό και παρακολουθούν με αμείωτο ενδιαφέρον την συνεχώς αναδυόμενη δύναμη και δράση του. Ισχυροί παράγοντες και άλλοι απεσταλμένοι, μεταβαίνουν στα ορεινά για να συναντήσουν τους Ηγέτες του και να συζητήσουν.
Ανατολή και Δύση, αρχίζει και κατανοεί τον τιτάνιο αγώνα των Κούρδων.
Τα 2/3 της γεωγραφικής Κουρδικής επικράτειας, βρίσκονται στην Τουρκία. Το 90% των Κούρδων είναι Τούρκοι υπήκοοι.
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι Κούρδοι είναι μέλη του ΡΚΚ. Στον ελεύθερο Νότο, όπου η Κουρδική κρατική οντότητα, είναι πλέον γεγονός, γνωρίζουν…Γνωρίζουν και οι Ηγέτες τους, αλλά πολύ περισσότερο ο Λαός!
Γνωρίζει και η διεθνής κοινότητα. Γνωρίζουν και οι Τούρκοι…΄Απαντες γνωρίζουν πως ο Ηγέτης των Κούρδων είναι ο φυλακισμένος του Ιμραλί!
Εκεί είναι στραμμένα τα μάτια όλων…
Η «γεωγραφική ολοκλήρωση της Κουρδικής επικράτειας» έρχεται…Η «γεωγραφική ενότητα» των Κουρδικών περιοχών, προβάλει πλέον ως η χρυσή αυγή, του Κουρδικού ΄Εθνους! ΄Ενας είναι ο Ηγέτης, μία η Πατρίδα, ένα το ΄Εθνος! Όλα «φυλακισμένα» στο πρόσωπο ενός και μοναδικού ανθρώπου. Του Αμπντουλάχ Οτσαλάν!
Δεν μπορεί να γίνει η «Κουρδική ολοκλήρωση» με άλλον ηγέτη. Το γνωρίζουν άπαντες!
Η δημιουργία της ενοποίησης της Κουρδικής ανθρωπογεωγραφίας και των περιοχών της έχει ήδη προαποφασισθεί. Υπάρχει ήδη η συναίνεση μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Η Τουρκία το ξέρει και ανθίσταται σθεναρά στο να το πιστέψει. Κλείνει τα μάτια στην επερχόμενη πραγματικότητα.
Δυστυχώς, η ενοποίηση των Κουρδικών περιοχών και η υπαγωγή τους σε μια οντότητα, δεν φαίνεται να μπορεί να γίνει με ειρηνικά μέσα. Η ύπαρξη της Κουρδικής οντότητας είναι τόσο σημαντική για μεγάλους στρατηγικούς γεωπολιτικούς λόγους, που η διεθνής κοινότητα, Ανατολή και Δύση, συναινεί στην ενίσχυση του Κουρδικού αγώνα και υποχρεωτικά θα εμπλακεί σε σφοδρούς πολιτικούς και άλλους αγώνες με την Τουρκία.
Τα πρόσφατα «ανοίγματα» της Τουρκίας προς την Αρμενία, με αφορμή την κρίση του Καυκάσου, δεν είχαν να κάνουν με αυτήν καθ΄αυτήν την κρίση…
Η Τουρκία αντιλαμβάνεται πως ήδη ισχυροποιείται το ΡΚΚ την Αρμενία. Διαθέτει επαρκής πληροφορίες για το θέμα αυτό. Ξέρει ότι στην Αρμενία, αποκαταστάθηκαν πλέον οι επαφές Κούρδων και Ρώσων. Γεγονός που της προκαλεί υστερικά σύνδρομα και φόβους ευνόητους…
Οι Αρμένιοι δεν ενεργούν φυσικά αυτόνομα και ενάντια στις Ρωσικές προσπάθειες…
Οι Τουρκικές μυστικές παραινέσεις δεν βρήκαν πρόσφορο έδαφος στην Αρμενία…Τα πάντα έμειναν στα γεγονότα του ποδοσφαιρικού αγώνα και των κοινών συνεδρίων για την γενοκτονία των Αρμενίων…
Η διάσταση της Κουρδικής παρουσίας στην Αρμενία και η αποκατάσταση των σχέσεων ΡΚΚ Ρωσίας, προσδίδουν νέα δεδομένα στην Κουρδική προοπτική.
Η Τουρκία συνήθισε δεκαετίες τώρα να βομβαρδίζει και να εισβάλει στο Βόρειο Ιράκ, κάποιες φορές και εντός της Συρίας και του Ιράν, για να χτυπήσει τους Κούρδους του ΡΚΚ. Τελευταία το κάνει συνεχώς και μάλιστα με μεγάλη ένταση και σε μεγάλη έκταση.
Βλέποντας την πολιτική της προς την Αρμενία να μην αποδίδει και με ανενεργό τον μοχλό του ΑζερμπαΪτζάν, τον οποίο διέθετε μέχρι πρό ολίγων ετών, δεν διαθέτει και πολλά μέσα να ελιχθεί και να απενεργοποιήσει το ΡΚΚ από τα νότα της, κάτι το οποίο αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για πολλούς λόγους.
Θα ακολουθήσει την πάγια τακτική της. Τις απειλές για ένοπλη βία και δυναμική καταστολή.
΄Οσο κι αν ακούγεται προωθημένη η άποψή μου, την διατυπώνω έστω και υποθετικά. Φρονώ πως η Τουρκία θα ακολουθήσει την τακτική του Βορείου Ιράκ, και στην Αρμενία. Κλιμακούμενα και μεθοδευμένα θα αρχίσει ισχυρές εμφανείς και αφανείς πιέσεις, μυστικές και παρασκηνιακές ενέργειες θα εκδηλωθούν εις βάρος της Αρμενίας.
Γεγονός που δεν θα αφήσει αδιάφορη την Ρωσία, ούτε και το Αζερμπαϊτζάν.
Πιθανότατα να εκδηλωθούν, άνευ προειδοποίησης επιθέσεις προς επιλεγμένους Κουρδικούς στόχους, εντός του εδάφους της Αρμενίας. Με το πρόσχημα των προληπτικών επεμβάσεων αυτοάμυνας και την τρομοκρατία, η Τουρκία θα εκδηλώσει μάλλον και μικρής κλίμακας χερσαίες επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων.
Η αδύναμη Αρμενία στερείται μέσων και πόρων αντιδράσεως σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Η πολιτική της δεν είναι πλήρως ανεξάρτητη αλλά εξαρτωμένη από την Μόσχα. Η δε άμυνά της, είναι πλήρως εξαρτώμενη από την Ρωσία, η οποία διατηρεί και δυνάμεις επί του εδάφους της.
Ποια θα είναι η στάση της Ρωσίας σε ενδεχόμενη «επίθεση αυτοάμυνας» της Τουρκίας έναντι της Αρμενίας? Μιας χώρας προέκτασης της επικράτειάς της?
Σαφέστατα οι Τούρκοι θα θέλανε να καταδείξουν, πως η Αρμενία υποθάλπει την «τρομοκρατία» κλπ, με σκοπό, πέραν της καταστολής των ισχυρών πυρήνων του ΡΚΚ και την αποδυνάμωση της παγκοσμίου διάθεσης για αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από τους ιδίους κλπ.
Η Δύση, αν και επεξεργάζεται σενάρια δημιουργίας «Κουρδικής οντότητας» στην «γεωγραφική τους επικράτεια», σαφέστατα, βλέπει την όποια ισχυρή εμπλοκή της, ως αδύνατη σε μια προοπτική, αντικατάστασης της Τουρκίας από ένα νέο κράτος. Δηλαδή, την διάλυση της Τουρκίας. Κάλλιστα μια σύγκρουση Ρωσίας-Τουρκίας, με αφορμή την Αρμενία, θα εξυπηρετούσε τα Δυτικά σχέδια, για πολλαπλούς λόγους.
Μια έστω και μεμονωμένη και μικρής διαρκείας σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας-Ρωσίας, θα ενέτεινε τους παράγοντες και τις διαδικασίες «αποσάθρωσης» της Τουρκίας. Κανείς όμως δεν θα μπορούσε να αποκλείσει μια μετεξέλιξη της κρίσης σε σύγκρουση ευρείας κλίμακας. Μια τέτοια σύγκρουση πιθανόν να ήταν και επιθυμητή από την Δύση, καθώς θα απομόνωνε την Ρωσία, και ταυτόχρονα θα έφερε την Τουρκία πρό των πυλών της πλήρους διάλυσής της. Μια σύγκρουση Ανατολής-Δύσης, υπό εμπόλεμη μορφή μεταξύ Ρωσίας-Τουρκίας, θα αναδείκνυε τάχιστα την μεγάλη σημασία του Κουρδικού παράγοντα, ο οποίος θα ήταν η μοναδική διάδοχος κατάσταση στην τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας περιοχή. Η Κουρδική οντότητα, κάλλιστα θα λειτουργούσε ως «γεφυροποιός διαδοχή» μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Την συσσωρευμένη ένταση μεταξύ Ανατολής και Δύσης σε όλα τα επίπεδα, της οποίας η εκτόνωση θα είναι γεγονός με μια σύγκρουση στην περιοχή, θα διαδεχθεί η ομαλότητα και η εξυπηρέτηση ταυτόχρονα των συμφερόντων των δύο εμπλεκομένων.
Ο «Κουρδικός παράγων» είναι ο μόνος εξισορροποιητικός παράγων μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Η Δύση φαντάζει αδύνατη να επιχειρήσει μια διάλυση της Τουρκίας. ΄Εχει ακόμη ανάγκη την Τουρκία σε ορισμένους στόχους της…Ισχύει η Τουρκική παροιμία, «δεν αλλάζουμε άλογο, όταν περνάμε το ποτάμι»..Θα πέσουμε μέσα σε αυτό…
Η Ανατολή προβάλει απρόβλεπτη, με κρυμμένες καλά τις προθέσεις της, με τρόπο μυστικιστικό…
Αφήνω το ευφάνταστο αυτό υποθετικό σενάριο, να επεκταθεί στις σκέψεις όλων μας, και ο καθείς να κάνει την δική του υπόθεση εργασίας πάνω στο σενάριο αυτό.